Ուրախ եղեք Տերումն ամեն ժամանակ, դարձյալ ասում եմ՝ ուրախ եղեք։ Ձեր հեզությունը թող հայտնի լինի ամեն մարդկանց. Տերը մոտ է։ Ոչինչ հոգս մի անեք. Այլ ամեն բանում աղոթքով, աղաչանքով և գոհությունով՝ ձեր խնդրվածքները թող հայտնի լինեն Աստուծուն։ Եվ Աստծո խաղաղությունը, որ ամեն մտքից վեր է, կպահպանե ձեր սրտերն ու մտքերը Քրիստոս Հիսուսում։ Այսուհետև, եղբարք, ինչ որ ճշմարիտ է, ինչ որ պարկեշտ, ինչ որ արդար, ինչ որ սուրբ, ինչ որ սիրուն, ինչ որ բարի անուն, թէ առաքինություն է, և թե գովություն է, այն մտածեցեք։ Փիլիպեցիս 4:4-8
Դու ուզում ես փրկվել, այդպես չէ՞...
«Ուրեմն եթե Որդին ազատե ձեզ, հիրավի ազատ կլինեք»։ Հովհ. 8:36
-Առաջին անգամ թմրանյութ օգտագործեցի, երբ տասներեք տարեկան էի: Սկզբում ես ծխում էի, հետո սկսեցի ներարկվել: Ես ինձ լիովին դժբախտ էի զգում և անզոր էի վերջ դնելու այդ կախվածությանը:
Երբ ես տասնինը տարեկան դարձա, ինքնասպանության փորձ կատարեցի՝ նետվելով դիմացից ընթացող ավտոմեքենայի տակ: Սակայն վարորդը կարողացավ թեքել ավտոմեքենան:
Ինձ մնում էր միայն լաց լինել և հեկեկալով բացականչել. «Օ՜, Աստված իմ, Օ՜, Աստված իմ»: Եվ Նա անմիջապես պատասխանեց իմ աղաղակին: Աննպատակ թափառումներից հետո ես հանկարծակի հայտնվեցի եկեղեցու պատերի առջև: Դուռը փակ էր: Ես պատրաստվում էի շարունակել ճանապարհս, երբ լսեցի մի ձայն. «Երիտասարդ, եկեք այստեղ, եկեք ինձ մոտ»: Ինձ կանչող տարեց մարդը վստահություն ներշնչեց: Նա բռնեց իմ ձեռքը և տարավ ինձ ոչ հեռվում գտնվող իր տան մոտ:
-Ի՞նչ է պատահել քեզ, - հարցրեց նա:
-Ես թմրանյութի գերության տակ եմ և չեմ կարող ազատվել դրանից:
Նա վերցրեց Աստվածաշունչը և կարդաց մի համար. «Ահա Ես դռան առաջին կանգնած եմ և թակում եմ. եթե մեկը լսե Իմ ձայնը և դուռը բանա, կմտնեմ նրա մոտ և ընթրիք կանեմ նրա հետ, և նա ինձ հետ» (Հայտն. 3:20):
-Դու ուզում ես փրկվել, այդպես չէ՞, - հարցրեց նա:
-Ես չգիտեմ, թե դուք ինչ նկատի ունեք, բայց իրականում ինձ օգնություն է հարկավոր:
-Լավ, այդ դեպքում արի միասին աղոթենք, - ասաց նա, և մենք ծունկի իջնելով աղոթեցինք: Աստված պատասխանեց իմ նոր ընկերոջ աղոթքին: Ես նոր մարդ դարձա: Աստված ներեց և փրկեց ինձ:
- Թեմայի կրկնություն -
...որ բնաջինջ անէ...
Երեմիա 9.21 Որովհետեւ մահը վեր ելաւ մեր պատուհանները, մտաւ մեր պալատները, որ բնաջինջ անէ երեխային փողոցից, երիտասարդներին՝ հրապարակներից։ Շարունակել կարդալճշմարտությունը...
Եւ ճշմարտությունը կճանաչեք. Եւ ճշմարտությունը կազատե ձեզ։ Հովհաննես 8:32
***
...Պիղատոսը նրան ասեց. Ի՞նչ է ճշմարտությունը։ Հովհաննես 18:38
***
...Հիսուսը նրան ասեց. Ես եմ ճանապարհը եւ ճշմարտությունը եւ կյանքը. ոչ ով չի գալիս Հոր մոտ, եթե ոչ ինձանով։ Հովհաննես 14:6
Ապրում ես, ուրեմ ժամանակ ունես...
Սիրելի հոգի, ինչ վիճակում որ կաս այս պահին, դու կարող ես գալ Աստծո առջև ու զղջալ քո մեղքերի համար և Նա քեզ կընդունի: Ապրում ես, ուրեմ ժամանակ ունես... Ամենից թանկ բանը, որ մենք ունենք, դա ժամանակն է: Կարող ենք ունենալ ամեն բան, բայց ժամանակ չունենանք վայելելու:
Կարող է ամենից առողջը լինենք, բայց ժամանակ չունենանք...
Ինչի՞ համար է պետք ժամանակը. ընտրության: Մենք ժամանակի մեջ լինելով պիտի ընտրենք հավիտենության ճանապարհը, թե ուր ենք գնալու մեր ժամանակի ավարտից հետո: Ապրում ենք, ուրեմ ժամանակ ունենք ապաշխարելու և մեր մեղքերը խոստովանելու: Աստված սպասում է մեզ ժամանակ տալով, սակայն մարդկության ամենից կարևոր գործը սա է իր ժամանակի մեջ, որ ընտրի Հիսուսին և մաքրվի մեղքերից, և մնացածը ետևից է գալիս: Ժամանակ ունենք գործի, ժամանակ ունենք հաց ուտելու, քնելու, խաղալու, տարիներով սովորելու, շինելու և քանդելու և ամեն տեսակի բաներ անելու, սակայն ժամանակ չունե՞նք ընտրություն կատարելու, որը տևում է շատ կարճ: Գրված է. «Խնդրեցեք Տիրոջը, քանի որ Նա գտնվում է. Նրան կանչեցեք, քանի որ Նա մոտ է»: Եսայիա 55:3 Գրված է քանի որ Նա գտնվում է, այսինքն քանի ժամանակ կա: Մեկ ուրիշ տեղ ասում է. «Տերը չի ուշացնիլ խոստումը, ինչպես ոմանք ուշացնել են կարծում, բայց երկայնամիտ է լինում մեզ վրա, որովհետեւ չէ կամենում որ կորչողներ լինեն, բայց որ ամենն ապաշխարութեան հասնեն»։ 2 Պետրոս 3:9
Աստված քեզ վրա երկայնամիտ է և չի ուզում որ կորչես, այլ որ ապաշխարես և հավիտյան ապրես:
Մի սպասիր աշխարհի վերջին, կարող է քո վերջը ավելի շուտ գա, այս պահին մտածիր քո հավիտենության մասին: Երբ մեր ժամանակը վերջանում է, մահը գալիս է և չի հարցնում կիսատ գործ ունես, ինչ ազգի ես, ինչ խավի ես, ինչ տարիքի ես, ինչ ես արել կամ անում, վերջակետ է դնում ամեն ինչին... Եթե Աստծունն ենք, մահը վերջակետ է դնում մեր ժամանակավոր կյանքին, բայց սկսվում է հավիտենական, չքնաղ կյանքը Աստծո մոտ, իսկ եթե Աստծունը չենք...
Սիրելի հոգի, Աստված սպասում է քո պատասխանին. կյանք թե մահ, բայց դու կյանքը ընտրիր որ ապրես: Քեզ միայն մնում է գալ Աստծո առջև ոնց որ կաս, Նա քեզ քո անունով է կանչում, ոչ թե ուրիշի, ոչ թե մեր պատկերացրած «սրբված, մաքրված վարդապետի»: Նա եկավ, որ որոնե և ապրեցնե կորածին: Նա է սրբողը, Նա է արդարացնողը, Նա է բարձրացնողը, Նա է խաղաղություն տվողը, Նա է իմաստություն տվողը, Նա է զորություն տվողը, Նա է ամեն բան անողը, իսկ մեր կողմը անառակ որդու պես զղջալ և դառնալն է:
Հիսուսի Արյունը կարող է քեզ սրբել ինչքան էլ կեղտոտ լինես: Հիսուսի Արյունը զորություն ունի մաքրելու և արդարացնելու և տիեզերքի Տիրոջ որդին դարձնելու: Ամեն:
Եսայիա 55
Խնդրեցեք Տիրոջը, քանի որ Նա գտնվում է. Նրան կանչեցեք, քանի որ Նա մոտ է։ Ամբարիշտը թողե իր ճանապարհը, եւ անօրեն մարդը՝ իր խորհուրդները, եւ դառնա Տիրոջը, եւ Նա կողորմե նրան, եւ՝ մեր Աստուծուն, որովհետեւ նա շատ ներող է։ Եսայիա 55:6,7
Ի՞նչ պատասխան ես տալու
Ի՞նչ պատասխան ես տալու Աստծուն դու, որ զարդարում ես քարեղեն պատերը, բայց չես հագցնում քո նմանին։ Դու, որ սիրում ես քո ձիուն, բայց մի հայացք անգամ չունես խեղճության մէջ հայտնված եղբորդ համար։ Դու, որ փտեցնում ես ցորենդ, բայց չես կերակրում սովեալներին։
Սբ. Բարսեղ Մեծ
Քեզ պիտի ողորմեմ...
Մի փոքր վայրկեան քեզ թողեցի, բայց մեծ ողորմություններով քեզ պիտի ժողովեմ։ Բարկությունս տաքանալով՝ մի վայրկեան ծածկեցի երեսս քեզանից, բայց հավիտենական ողորմությունով քեզ պիտի ողորմեմ, ասում է քո Փրկիչը՝ Եհովան։ Որովհետեւ Նոյի ջրերին պես է սա ինձ համար, որ երդում արի, թե այլ եւս պիտի չանցնեն Նոյի ջուրերը երկրի վրա. Նույնպես էլ երդում արի, որ քեզ չբարկանամ եւ քեզ չհանդիմանեմ։
Որովհետեւ սարերը կքաշվեն, եւ բլուրները կսասանեն, բայց իմ ողորմությունը քեզանից չի քաշվիլ, եւ իմ խաղաղութեան ուխտը չի սասանիլ, ասում է քեզ ողորմող Տէրը։ Ով ողորմելի ալեկոծեալ անմխիթար, ահա ես քո քարերը ծարուրով պիտի դնեմ, եւ քեզ պիտի հիմնեմ շափիուղաներով։ Եւ քո բուրդերը կարմիր հակինթներով պիտի շինեմ, եւ քո դռները՝ կարկեհաններով, եւ քո բոլոր սահմանը պատվական քարերով։ Եսայիա 54:7-12
Աստծո Որդին
Որովհետև Աստված իր Որդին չուղարկեց աշխարհքը, որ աշխարհքին դատե, այլ որ աշխարհքը Նրանով փրկվի։ Նրան հավատացողը չի դատապարտուի, իսկ չհավատացողն արդեն դատապարտված է. Որովհետեւ չհավատաց Աստուծո միածին Որդու անունին։
Հովհաննեսի ավետարան 3:17,18
Ով որ Որդուն ունի, նա կյանքն ունի. Եւ ով որ Աստուծո Որդուն չունի, կյանքը չունի։
Ա Հովհաննես 5:12
Պարույր Սևակ
Պիտի մրսես, որ տաքանաս ու լավ զգաս։
Պիտի ցավի, հետո անցնի, որ հասկանաս՝ ինչքան լավ է առանց ցավի:
Մի օր լացի՛ր ու կիմանաս՝ Ուրախն ինչ է:
Ընկի՛ր մի օր ու կիմանաս՝ ինչ լավ բան է բարձրանալը:
Պիտի լինի դատարկություն, որ լցվելուց չդատարկվես:
Պիտի մթնես, որ ճանաչես՝ ով է Լույսը:
Սիրի՛ր մի օր, կհասկանաս, որ չես ապրել մինչև այսօր...
Պարույր Սևակ
Պիտի ցավի, հետո անցնի, որ հասկանաս՝ ինչքան լավ է առանց ցավի:
Մի օր լացի՛ր ու կիմանաս՝ Ուրախն ինչ է:
Ընկի՛ր մի օր ու կիմանաս՝ ինչ լավ բան է բարձրանալը:
Պիտի լինի դատարկություն, որ լցվելուց չդատարկվես:
Պիտի մթնես, որ ճանաչես՝ ով է Լույսը:
Սիրի՛ր մի օր, կհասկանաս, որ չես ապրել մինչև այսօր...
Պարույր Սևակ
Ձրի նվե՞ր է տալիս Աստված…
Քարոզիչը խոսում էր մի ֆերմերի հետ, որը փրկության հավաստիք էր ուզում Աստծուց՝ ամեն օր կարդալով Աստվածաշունչ:
-Դուք ամեն օ՞ր եք աղոթում դրա համար: Միթե՞ չգիտեք, որ Աստված առաջարկել է Ձեզ փրկություն: Ոչ միայն պետք է խնդրեք, այլ հավատաք Ձեր խնդրածին: Հավատով պետք է ընդունել Աստծու խոստումը, դուք կարիք չունե՞ք Քրիստոսի փրկարար գործի վստահությա՞նը…
-Այսինքն կարիք չկա՞ դրա համար աղոթել անդադար:
-Հենց այդպես: Քրիստոսը մեկ անգամ խաչվեց և հարություն առավ: Ահա թե ինչու Աստծուն մեղքերդ խոստովանելով նրա բոլոր շնորհները տարածվում են քեզ վրա:
-Երբեք չէի մտածել… Ձրի նվե՞ր է տալիս Աստված… մնում է միայն վերցնել… Ես հավատում եմ, որ Քրիստոս մեռավ մեր մեղքերի համար, բայց…
-Միայն վստահիր Աստծու Խոսքին, որն ասում է. << Նա ով հավատում է Աստծու Որդուն, հավիտենական կյանք ունի>>։
Մի քանի ամիս անց զրուցակիցները հանդիպեցին։ Եվ պարզվեց, որ տղամարդը երջանիկ էր ընդունել էր Աստծու Խոսքն ամբողջությամբ, առանց որևէ կասկածի։ Այժմ ամեն օր այդ անպատմելի ընծայի համար էր Աստծուն գոհություն տալիս։
Փրկությունը մոտ է
Սիրելի հոգի, դու փրկության կարիք ունես, այդ փրկությունը կա, ներկա է: Հենց այս վայրկյանին քեզ մոտ է: Տեր Հիսուս Քրիստոսը երկու հազար տարի առաջ պատրաստեց քեզ համար: Գուցե դու տեղյակ չես կամ տեղյակ ես, բայց շատ բարդ է քեզ թվում քո փրկության հարցը, իմացի՛ր, որ այս պահին քեզ մոտ է փրկությունը: Տեր Հիսուսը այնքան մոտեցրեց փրկությունը մեզ, որ գրված է. «Չասես քո սրտումը, Ո՞վ վեր կելնե երկինքն, այսինքն Քրիստոսին վայր բերելու համար։
Կամ՝ ո՞վ կիջնե անդունդն այսինքն Քրիստոսին մեռելների միջից հանելու համար։ Բայց գիրքն ի՞նչ է ասում. Մոտիկ է քեզ խոսքը, քո բերանումն ու քո սրտումն է, այսինքն հավատքի խոսքն որ մենք քարոզում ենք։ Որովհետեւ եթե բերանովդ Յիսուսին Տեր դավանես, և սրտումդ հավատաս թե Աստված հարություն տվավ Նրան մեռելներից, կապրես» Հռովմ. 10:6-9:
Հաճախ մտածում ենք, պիտի մեծ գործեր անենք մեր փրկության համար, բայց Տեր Հիսուսը մեծ գործը արդեն արել է: Նա գնեց մեզ համար մեր հոգու փրկությունը և ձրի է տալիս մեզ: Այնպես որ, մտածիր այս մասին, ու մի մտածիր, որ ուշ, ժամանակ, տեղեկություն, կարողություն չունես և պաճառներ մի որոնիր: Դու չես վաստակելու քո փրկությունը, դու ընդունելու ես այն:
Փառք մեր Տեր ու Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսին:
Ժողովող 12:1-2
Եվ հիշիր քո ստեղծողին քո երիտասարդության օրերում, քանի որ չեն եկել թշվառության օրերը, և չեն հասել այն տարիները, որ ասես թե. Նրանց չեմ հավանում։ Քանի որ չէ խավարել արեգակն ու լոյսը, լուսինը և աստղերը, և չեն դարձել ամպերը անձրևի ետևից...
Մայրս իսկական քրիստոնյա էր (վկայություն)
«Մայրս իսկական քրիստոնյա էր, բայց ավա՜ղ, ես հակառակ էի Աստծուն: Եվ չնայած նախատում էի բոլոր նրանց, ովքեր փորձում էին ինձ հետ խոսել հոգևոր բաների մասին, սակայն մորս լսում էի առանց հակաճառելու, որովհետև նրան սիրում էի ամբողջ սրտով: Բայց սրտումս չպահեցի նրա զգուշացումները:
Հոգնած` ինձ համոզելու նրա ջանքերից, որ ապաշխարեմ, տանից հեռացա:
Բավական ժամանակ անցավ, մի օր էլ հեռագիր ստացա, ուր ասվում էր, որ եթե անհապաղ տուն չվերադառնամ, մորս այլևս ողջ չեմ տեսնի: Կտրեցի-անցա երկար ճանապարհը… բայց ուշ էր: Ինձ առաջնորդեցին նրա սենյակը. Մայրս մահացել էր: Ձեռքի մեջ մի գրություն կար. «Սիրելի՛ զավակս, քեզ կրկին տեսնելու հույս չունեմ: Միակ ցավս այն է, որ քեզ Աստծո հետ անհաշտ թողած եմ հեռանում»:
Այս խոսքերը խոցեցին ինձ: Պատկերացրի, որ կանգնած եմ Աստծո առաջ ու հաշիվ պիտի տամ Նրան: Հուղարկավորությունից հետո ծունկի եկա Աստծո առաջ և խոստովանեցի մեղքերս»:
Ընդունի՛ր մի դիրք...
Ո՞վ կա ձեզանում Տերիցը վախեցող, նրա ծառայի ձայնին լսող, որ գնում է խավարումը եւ ճառագայթ չ՛ունի. Թող նա ապավինի Տիրոջ անվանը, եւ իրան գցէ իր Աստուծո վրա։ Եսայիա 50:10
Ծեր և փորձառու մի նավաստի ասել է. «Սաստիկ փոթորիկ և ալեկոծության ժամանակ մենք միայն մի բան կարող ենք անել՝ նավը դնել որոշակի դիրքի և սպասել»:
Սիրելի՛ հավատացյալ, երբեմն քո անելիքն էլ ճիշտ սա է: Երբ Պողոս առաքյալի նման դու էլ օրերով ոչինչ չտեսնես, միայն մի բան է, որ կարող ես անել, միայն մի ելք ունես դու: Ո՛չ տրամաբանությունը կարող է օգնել, և ո՛չ էլ անցյալի փորձառությունը կարող է որևէ լույս սփռել: Աղոթքն անգամ չի կարող մխիթարել քեզ:
Ընդունի՛ր մի դիրք և հաստա՛տ մնա այդ դիրքում: Քեզ, քո ամեն ինչով հանդերձ, դիր Տիրոջ մեջ և պահվիր այնտեղ, մինչև որ փորձությունն ու խավարն անցնեն: Թող լինի, ինչ լինելու է՝ փոթորիկ, ալեկոծություն, որոտ, կայծակ: Դու ամուր կառչիր «ղեկից», և վստահությունդ թող անսասան մնա՝ հավիտենական ու ամենակարող Աստծո հանդեպ: Նա կկատարի Իր ուխտը և շուտով քեզ օգնության կգա Իր մեծ սիրով՝ լուծելու քո բոլոր խնդիրները:
Իմ բաժինը Դու ես, Տե´ր
«Իմ բաժինը Դու ես, Տե´ր» (Սաղմոս 119.57)
Նայիր քո ունեցվածքին, ով հավատացյալ, և համեմատիր քո բաժինը մտերիմներիդ ունեցածի հետ: Նրանցից մի քանիսի բաժինն արտերում է, նրանք հարուստ են, և հունձքը նրանց մեծ եկամուտ է բերում:
Բայց մի՞թե հնարավոր է նրանց հունձքը համեմատել քո Աստծո հետ, Ով հունձքի Աստվածն է: Ի՞նչ արժեք ունեն բերնեբերան լցված ամբարները՝ համեմատած Նրա հետ, Ով քո Փեսան է և երկնային կերակուր է տալիս քեզ: Մյուսների բաժինը քաղաքում է, նրանք անհաշիվ հարստություն ունեն, որն անսպառ աղբյուրի պես հոսում է նրանց մոտ, և նրանց շտեմարանները լեփ-լեցուն են ոսկով: Սակայն ի՞նչ է ոսկին քո Տեր Աստծո համեմատությամբ: Դու չես կարող դրան ապավինել, և դա չի կարող նեցուկ լինել քո հոգուն: Մի՞թե ոսկին կարող է բժշկել անհանգիստ խիղճը: Փորձիր ոսկով մխիթարել վհատված սիրտը. կարո՞ղ է արդյոք այն խլացնել գեթ մեկ հառաչանք կամ թեթևացնել վիշտը: Սակայն դու ունես Աստված, և Նրանում գտել ես այն, ինչը չես կարող գնել ոչ մի ոսկով:
Մի քանիսի բաժինը ծափահարություններն ու փառքն են, որոնք այնքան ցանկալի են մարդկանց համար: Բայց հարցրու քեզ. մի՞թե Աստված քեզ համար ավելին չէ: Ի՞նչ օգուտ, եթե անհամար շեփորներ փողհարեն քո պատվին. մի՞թե դա կօգնի քեզ հատել Հորդանանը: Կքաջալերի՞ քեզ արդյոք դրանց ձայնը դատաստանի օրը: Ոչ, որովհետև կյանքում կան շատ վշտեր, որոնք ոսկին ի զորու չէ թեթևացնել: Մահվան ժամին արթնանում է մի խորը կարիք, որը հնարավոր չէ բավարարել ոչ մի հարստությամբ: Բայց եթե քո բաժինը Տերն է, ապա դու ունես ավելին, քան մյուս բոլորը միասին: Նրանում իրականանում են քո բոլոր ցանկությունները թե կյանքում, թե մահից հետո: Երբ Աստված քո բաժինն է, դու ճշմարտապես հարուստ ես, որովհետև Նա կբավարարի քո կարիքները, կմխիթարի քո սիրտը, կմեղմի հոգուդ ցավը և կուղղորդի քո քայլերը: Նա քեզ հետ կլինի «մահվան շուքի ձորում», իսկ հետո քեզ տուն կտանի, որպեսզի հավիտենապես դառնա քո բաժինը…
Չարլզ Սպերջեն
Եսայիա 35
1 Անապատն ու չոր երկիրը կուրախանա, եւ կցնծա ամային ու կծաղկի շուշանի պես։
2 Կբացուի, կծաղկի եւ կցնծա ցնծալով եւ բարձրաձայն երգելով. Լիբանանի փառքը նրան կտրվի՝ Կարմեղոսի եւ Սարոնի վայելչությունը. Նորանք կտեսնեն Տիրոջ փառքը, մեր Աստուծո վայելչությունը։
3 Ուժովացրեք թուլացած ձեռքերը, եւ դողդոջուն ծունկերը զօրացրեք։
4 Ասեցեք թուլասիրտներին, Ուժովացեք, մի վախենաք, ահա ձեր Աստվածը գալիս է վրեժ առնելու, Աստուծո հատուցումով է գալիս Նա եւ Նա ձեզ փրկելու է։
5 Այն ժամանակ բացվելու են կույրերի աչքերը, եւ խուլերի ականջները պիտի բացվին։
6 Այն ժամանակ լոք է տալու կաղը եղջերուի պես. Եւ համրի լեզուն օրհներգելու է. Որովհետեւ անապատում ջրեր են բղխելու եւ ամայի տեղումը՝ առուներ։
7 Եւ խորշակահար երկիրը լճի պիտի փոխվի, եւ ծարավուտը՝ ջրերի աղբյուրների. չագալի բնակուած բնակարանումը խոտ է բուսնում՝ եղեք եւ կնյուն։
Մի՛ դատեք
Քսանչորսամյա տղան նայում է գնացքի պատուհանից դուրս ու բացականչում.
-Հայրիկ, նայի՛ր, ծառերը մնացին հետևում:
Հայրը ժպտաց, իսկ ոչ հեռու նստած երիտասարդ զույգը կարեկցանքով նայում էր երիտասարդ տղայի երեխայական վարքագծին: Հանկարծ տղան նորից բացականչեց.
-Հայրիկ, նայի՛ր, ամպերը վազում են մեզ հետ:
Երիտասարդ զույգը չդիմացավ և ասաց ծեր հորը.
-Ինչո՞ւ Ձեր որդուն ցույց չեք տալիս մի լավ բժշկի:
-Ցույց տվել եմ,-պատասխանեց հայրը,-մենք հենց հիմա հիվանդանոցից ենք վերադառնում: Ծննդյան օրվանից իմ որդին կույր էր, իսկ հիմա տեսնում է:
Այս մոլորակի վրա յուրաքանչյուր մարդ ունի պատմություն: Մի՛ դատեք մարդկանց. Քանի դեռ նրանց լավ չեք ճանաչում: Գուցե ճշմարտությունը ձեզ զարմացնի: Մտածե՛ք նախքան որևէ բան ասելը:
Արյան զորությունն այսօր
Այս աշխարհում ամեն ինչ կորցնում է իր ժամկետն ու զորությունը: Սակայն Տեր Հիսուսի Սուրբ Արյունը իր զորությունը չի կորցնում փրկելու ու մաքրելու ամեն մեղավորին: Նա այսօր էլ նույն զորությունն ունի, ինչ որ ուներ երկու հազար տարի առաջ: Նա իր զորությունը չի կորցրել նույնիսկ մեր ժամանակներում ու հավիտյան չի կորցնի: Այնպես որ դիմեք Տեր Հիսուսին, որպեսզի մաքրվեք Իր Սուրբ Արյունով: (Հիսուսի արյունով մաքրվելը տեղի է ունենում հավատքով, ո՛չ ֆիզիկապես):
Որովհետեւ եթե ցուլերի եւ նոխազների արյունը և երինջների մոխիրը սրսկելով սրբում էր պղծվածներին մարմնավոր սրբություն ստանալու համար, էլ որքա՞ն ավելի Քրիստոսի արյունը, որ հավիտենական հոգով իր անձն անարատ պատարագ մատուցրեց Աստծուն, ձեր խղճմտանքը կսրբե այն մեռած գործերից որ կենդանի Աստծուն պաշտեք։ Եբրայեցիս 9:13,14
Եթե ասենք թե հաղորդություն ունինք Նրա հետ, և խավարի մեջ ման գանք, սուտ ենք ասում եւ ճշմարտությունը չենք անում։ Բայց եթե լույսի մեջ ման գանք ինչպես Նա է լույսի մեջ, հաղորդություն ունինք իրար հետ, և նրա Որդի Հիսուս Քրիստոսի արյունը մեզ սրբում է ամեն մեղքից։ Ա Հովհաննես 1:6,7
Իմ որդեակներս, սա գրում եմ ձեզ որ չմեղանչեք, և եթե մեկը մեղանչե, բարեխոս ունինք Հոր մոտ Հիսուս Քրիստոս արդարին։ Եւ Նա քավություն է մեր մեղքերի համար. Եւ ոչ միայն մերինների, բայց բոլոր աշխարհքի էլ։ Ա Հովհաննես 2:1,2
Հիսուս Քրիստոսը նույնն է երեկ եւ այսօր եւ հավիտեան։ Եբրայեցիս 13:8
Ո՞րն է քրիստոնյայի անձնազոհության պատճառը
Շատերն արհամարհում կամ հիմար են անվանում այն մարդկանց, ովքեր առողջությունը, ուժն ու հարստությունը, ի վերջո, իրենց կյանքը տալիս են ուրիշներին, հատկապես` «անարժաններին» փրկելու համար: Խոսքը հավիտենական դատապարտությունից ու մահից փրկելու մասին է:
Ինչո՞ւ են քրիստոնյաները մարդկանց հոգիները փրկելու համար զոհում ամեն ինչ: Ո՞րն է դրդապատճառը. փառասիրությո՞ւնը, ճանաչված լինելու մղո՞ւմը, ուրիշների ուշադրության կենտրոնում լինե՞լը, մեղքերը քավելու կամ դրանք փոխհատուցելու ձգտո՞ւմը: Ո՛չ: Քրիստոնյայի անձնազոհության պատճառն իր Փրկչին նմանվելու և իր Տիրոջ ճանապարհով ընթանալու մղումն է:
Քրիստոսն ասաց իր աշակերտներին. «դուք եք երկրի աղը» և «դուք եք աշխարհի լույսը»: Ուրեմն, մարդիկ խավարի, դառնության և «անհամության» մեջ են: Մենք էլ մի ժամանակ այդպիսին էինք: Իսկ հիմա մենք, որ Քրիստոսի մեջ ենք, ինչպե՞ս կարող ենք խավարի մեջ ապրողների համար չզոհել ամեն ինչ:
Օրինակ` աղն իր համը չի տա, մինչև չլուծվի: Երբ աղ ենք լցնում բրնձով լի եռացող կաթսայի մեջ, բրնձի հազարավոր հատիկների անհամությունը փոխարկվում է համեղության: Կերակուրի մեջ երևում են միայն բրնձի հատիկները, իսկ աղի համը միայն վայելողներին է հայտնի: Այսօր Եկեղեցին լցվում է փրկվածներով, իսկ նրանց թիկունքում անձեր են, ովքեր իրենց կյանքը, ժամանակն ու հարստությունը զոհում են նրանց փրկության համար:
Ուրիշների հանդեպ մեր անձնվիրությունը օրհնության և փրկության պատճառ է դառնում նրանց համար: Այդ հարցում ես իմ անձնական փորձառությունն ունեմ: Երբ իմ քրիստոնեական կյանքի սկզբում Տիբեթում էի ծառայում, ֆիզիկական հոգնության ու տկարության պատճառով չէի կարողանում մարդկանց փոխանցել այն ամենը, ինչ ունեի և զգում էի, որ այդ պատճառով տկարանում էր նաև իմ հոգևոր կյանքը, կորցնում էի Քրիստոսով ունեցած իմ խաղաղությունն ու ուրախությունը: Երբ սկսեցի անմնացորդ և անվերապահ կերպով տալ այն ամենը, ինչի կարիքն ունեին մարդիկ, վերադարձան խաղաղությունը, զորությունը և օծությունը:
Ջրատար խողովակը միշտ մաքուր է, որովհետև այն մշտապես մաքրվում է հոսող, թարմ և մաքուր ջրով: Նույնն է կատարվում նաև այն քրիստոնյաների հետ, ում սիրտն ու ձեռքերը միշտ բաց են դեպի մարդիկ` լցնելու նրանց հոգևոր ու մարմնավոր կարիքները: Մարդկանց անվերապահ ծառայող քրիստոնյաները նման են կենդանի ջրի ջրատար խողովակի, որով Աստծու շնորհները հոսում են Սուրբ Հոգու միջոցով: Եթե դուք «լայն» ջրատար եք, և ձեզնից «բարակ ջուր» է հոսում, ուրեմն ձեր ջրատարը խցանված է: Հենց հիմա դիմեք Քրիստոսի մաքրող Արյան զորությանը, և ձեր միջից կենդանի ջրի գետեր կհորդեն: Եթե այստեղ չմաքրեք ձեր «ջրատարը», ապա Աստծուն չեք տեսնի, որովհետև Խոսքն ասում է. «Առանց սրբության ոչ ոք Աստծուն չի տեսնի» և «Երանի սրտով մաքուրներին, նրանք Աստծուն պիտի տեսնեն»:
Սադհու Սունդար Սինգհ: Հնդիկ քրիստոնյա, ավետարանիչ
ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ ամբողջ ֆիլմը, հայերեն:
Ֆիլմը թարգմանված է ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆ բլոգի կողմից: Ամբողջ ֆիլմը ընթանում է Աստվածաշնչի խոսքերով: Բարի ժամանց:
Սատանայի երեք բառերը
Ամեն բան պատրաստ էր հավաքույթն սկսելու համար, և բոլորն սպասում էին հովվի գալուն, բայց նա ուշանում էր: Հավաքույթն սկսելու ժամն անցել էր, սակայն հովվի օգնականը չէր սկսում: Անցավ որոշ ժամանակ, և նա որոշեց վերջապես սկսել ծառայությունը: Սկսեցին երգել: Երգեցին: Ապա նորից երգեցին, էլի երգեցին, և այդպես շարունակ, սակայն հովիվը չկար: Քարոզիչներն արագորեն սկսեցին պատրաստվել քարոզի համար: Փառաբանությունն ավարտվեց, և հովվի օգնականը վեր կացավ, որպեսզի սկսի խոսքը: Հենց այդ պահին ներս մտավ հովիվը: Նա արագ մոտեցավ բեմին, օգնականի ձեռքից վերցրեց խոսափողը և, դիմելով եկեղեցուն, խնդրեց, որ հավաքույթը տեղափոխեն հաջորդ օրվան: Նա ասաց, որ հենց նոր ինքը տեսել է սատանային, որն իրեն երեք բառ է ասել: Հովիվն այնքան շփոթված էր, որ չէր կարող ծառայություն անել ու խնդրում էր հավաքվել հաջորդ օրը, որպեսզի ամեն ինչ պատմի: Բոլորը գնացին տուն՝ քննարկելով կատարվածը:
Հաջորդ օրը եկեղեցի էին եկել նույնիսկ նրանք, ովքեր վաղուց տարբեր պատճառներով չէին հաճախում: Այնքան ժողովուրդ էր հավաքվել, որ նույնիսկ մի ոտքի տեղ չկար: Մարդիկ կանգնած էին դռների արանքում. բոլորը ցանկանում էին լսել, թե ինչ է ասելու հովիվը: Բոլորը ցանկանում էին իմանալ, թե ինչ է ասել սատանան հովվին: Բոլորը ենթադրություններ էին անում և տարբերակներ առաջադրում: Հովիվն ուշանում էր: Բեմի վրա երգչախումբը երգում էր, իսկ սենյակում դեռ քննարկում էին, թե սատանան ինչ կարող է ասած լինել հովվին: Վերջապես եկավ հովիվը և, մարդկանց միջով անցնելով, մի կերպ մոտեցավ բեմին: Եկեղեցում քար լռություն տիրեց, բոլորը քարացած սպասում էին նրա խոսքին: Իսկ հովիվը կանգնած էր բեմի վրա և մի կերպ էր զսպում իր լացը: Նա նայեց հավաքվածներին և ասաց. «Խնդրում եմ նայե՛ք ձեզ, թե ինչպիսի հետաքրքրություն առաջացրին ձեր մեջ այն երեք խոսքերը, որոնք ասել է սատանան՝ ճշմարտությունը խեղաթյուրողը, ստախոսը: Ամեն հավաքույթի ժամանակ ես ձեզ հետ խոսել և ասել եմ Աստծու Խոսքը, որը ճշմարտությունն է, սակայն այսպիսի հետաքրքրություն դուք չեք ցուցաբերել: Իսկ չարը ինձ հարցրեց. «Ո՞վ է քո Աստվածը»: Ես նրան պատասխանեցի. «Հիսուս Քրիստոսը», և նա փախավ ինձնից՝ չհամարձակվելով մոտենալ ինձ: Իսկ Ո՞վ է ձեր Աստվածը»: Հովիվը շրջվեց և գնաց՝ եկեղեցուն թողնելով մտորումների մեջ:
Սաղմոս 12
1 Փրկիր, Տեր, որովհետեւ սուրբերը պակասվեցան. Որովհետեւ հավատացեալները քիչացան մարդկանց որդիների միջից։ 2 Ամեն մարդ զուր բան է խոսում իր ընկերի հետ. նենգավոր շրթունքներով եւ կեղծ սրտով են խոսում։
3 Տերը կկտրե ամեն նենգավոր շրթունքները, եւ մեծ բաներ խոսող լեզուն, 4 Որ ասում են՝ թե Մեր լեզուներովը զորավոր ենք, մեր շրթունքները մեզ հետ են. Ո՞վ է տեր մեզ համար։ 5 Խեղճերի նեղութեան և աղքատների հառաչելու համար հենց հիմա վեր կկենամ, ասում է Տերը. Փրկութեան մեջը կդնեմ նրան որ փափաքում է նրան։ 6 Տիրոջ խոսքերը մաքուր խոսքեր են, ինչպես արծաթ որ բովի մեջ երկրի վրա սրբված և յոթն անգամ պարզված է։ 7 Դու, Տեր, կպահես նրանց, և կապրեցնես նրանց այս ազգիցը մինչեւ հավիտեան։ 8 Ամբարիշտներն ամեն կողմով ման են գալիս՝ երբոր անպիտանները բարձրանում են մարդկանց որդիների մէջ։
Հզոր զենքը
Տե՛ր Աստված, Դու մեզ հզոր զենք ես տվել, իսկ մենք թույլ ենք տվել, որ այն ժանգոտվի: Մենք թույլ ենք տվել, որ այդ հզոր ուժը անտարբերության մատնվի, և այն նիրհել է: Մի՞թե սեփական մարմնի հանդեպ հանցագործություն չի լինի, եթե մարդուն տան աչք, բայց նա չցանկանա այն բացել, կամ տան ձեռքեր, բայց նա չցանկանա դրանք բարձրացնել...
Տե՛ր, Դու արևին լույս ես տվել, և այն փայլում է այդ լույսով, աստղերին էլ ես տվել լույս, և նրանք առկայծում են, Դու տվել ես քամուն ուժ, և նա փչում է:
Տե՛ր, Դու Քո զավակներին տվել ես մի պարգև, որն այս ամենից առավել է, բայց նրանք չեն օգտվում այդ պարգևից: Նրանք գրեթե մոռացել են, որ կարող են օգտվել այդպիսի ուժից և շատ հազվադեպ են օգտագործում այն, բայց չէ՞ որ այդ զենքը կարող է հազարավոր մարդկանց օրհնության առիթ հանդիսանալ:
Հռոմեական կայսր Կոնստանտինը տեսել էր, որ հին ժամանակների ոսկե դրամների վրա կայսրը պատկերված է հաղթական դիրքով կանգնած: Իսկ նա, հակառակը, հրամայեց, որդրամի վրա իրեն պատկերեն ծնկած. «Հենց ա՛յս ճանապարհով եմ ես հաղթանակի հասել»:
Մենք երբեք հաղթանակ չենք տանի հենց այն պատճառով, որ չենք աղոթում: Վերադարձի՛ր Աստծուն և խոստովանի՛ր Նրան, որ թեև ունեիր այդ զենքը, բայց պատերազմի օրը փախուստի դիմեցիր:
Եկե՛ք Աստծուն և խոստովանեք ձեր պարտությունը: Եթե հոգիները չեն գալիս ապաշխարության, դա ոչ թե այն պատճառով է, որ Աստված չի կարող փրկել, այլ` որովհետև դուք չեք պայքարում մեռնող մեղավորների դարձի գալու համար այնպես, ինչպես բժիշկն է ծննդաբերության ժամանակ պայքարում ծնվող փոքրիկի կյանքի համար:
Չարլզ Սպերջեն
Դեպի Ինձ դարձեք
12 Սակայն հիմա էլ, ասում է Տերը, դեպի Ինձ դարձեք ձեր բոլոր սրտովը, եւ ծոմով ու լացով եւ սգով։ 13 Եւ պատառեցեք ձեր սրտերը, ու չէ թե ձեր հանդերձները, եւ ետ դարձեք դեպի ձեր Տեր Աստվածը, ըստ որում ողորմած եւ գթած է, երկայնամիտ եւ բազումողորմ եւ զղջացող չարիքի համար։ Հովել 2գլուխ
Ինչ-որ մեկը թաքնված է...
Գյուղից քիչ հեռու, մի փոքր առանձնատանը իր երկու ծեր սպասուհիների հետ ապրում էր արդեն տարիքն առած, ոչ հարուստ մի ազնվական կին: Ապրում էին հաշտ ու համերաշխ, անվախ էին թե՛ տիրուհին, թե՛ նրա սպասուհիները, որովհետև երեքն էլ հուսացած էին իրենց Տեր Աստծուն:
Ամեն երեկո նրանք փակում էին բոլոր դռներն ու լուսամուտները և հանգիստ պառկում քնելու, չնայած այն բանին, որ տունը ոչ պահակ ուներ, ոչ էլ մերձակա հարևան:
Մի անգամ երեկոյան, սովորության համաձայն, փակեցին բոլոր դռներն ու լուսամուտները և գնացին քնելու: Սպասուհիների ննջարանները տան մի թևի վրա էին, իսկ տիկնոջը` մյուս: Տիրուհին սիրում էր քնից առաջ առանձնանալ, կարդալ, խորհել, աղոթել, այդ պատճառով էլ միշտ աղախիններին շուտ էր արձակում:
Վարվառա Իվանովնան մոմը ձեռքին մտավ ննջարան ու տեսավ, որ իր մահճակալի տակից դուրս է ցցված տղամարդու մի զույգ կոշիկ: Ինչ-որ մեկը թաքնված է: Կարելի է պատկերացնել, թե նա ինչպես վախեցավ: Սպասուհիները հեռու են, եթե կանչի՝ չեն լսի, իսկ եթե լսեն էլ…
Ի՞նչ կարող են անել ծեր կանայք: Երեք ծեր կնոջ սպանելը մեծ բան չէ ավազակի համար, որն, ամենայն հավանականությամբ, զինված էլ է, գուցե և մենակ էլ չէ:
Այդ պահին Վարվառա Իվանովնան հիշեց, որ ինքն ունի Կենդանի, Ամենակարող, Բարեգութ Աստված, որին միայն կարելի է վստահել: Անմիջապես նրա հոգին խաղաղվեց, կարծես ոչինչ տեղի չէր ունեցել:
Վարվառա Իվանովնան իր ետևից փակեց դուռը, մոմը դրեց սեղանին, սկսեց մազերը հարդարել ու մտքում աղոթել. «Տե՛ր, օգնիր, ուղղորդիր՝ ի՞նչ անեմ»: Հետո նա բաց արեց Աստվածաշունչն ու սկսեց բարձրաձայն կարդալ այն խոսքը, որում ասվում է, որ Աստծու Խոսքը կենդանի է, երկսայրի սրից էլ սուր է, թափանցում է մինչև ողն ու ծուծը, քննում մարդու սրտի խորհուրդները: Կարդաց նաև 91-րդ սաղմոսը, որում ասվում է, որ Ամենակարողը օրուգիշեր անդադար պաշտպանում է մեզ… Նա Իրեն հուսացողներին ազատում է փորձանքներից, պահում չարերից, որովհետև նրանք ճանաչել են Իր անունը:
Կինը բարձրաձայն կարդում էր՝ վստահելով իր կարդացած խոսքին, որը չի խաբում:
Վարվառա Իվանովնան սաղմոսն ավարտեց ու ծնկի իջավ:
Աղոթքը շատ ջերմ էր ու այնքան սրտանց, որ մինչ այդ երբեք այդպես չէր եղել: Նա Աստծուց օգնություն ու պաշտպանություն էր խնդրում փորձության ժամին: Վերջապես նա շատ հանգիստ սրտով ծնկից վեր կացավ և ուղղվեց դեպի մահճակալը, որպեսզի պառկի: Հանկարծ նրա առաջ հայտնվեց մի բարձրահասակ ու ահազդու մարդ:
- Տիկի՛ն,- ասաց նա,- մի՛ վախեցեք, ես եկել էի այստեղ ձեզ թալանելու, իսկ եթե հարկ լիներ՝ նաև սպանելու: Իմ ընկերներն այգում իմ ազդանշանին են սպասում: Եթե դուք գոռայիք կամ օգնություն կանչեիք, ես երևի ստիպված կլինեի ձեզ սպանել: Բայց ես լսեցի, թե դուք ինչպես էիք կարդում, աղոթում, և այդքանից հետո ես չեմ կարող ձեզ վնաս տալ: Հանգիստ եղեք, ես ձեզանից մի չոփ էլ չեմ տանի: Ես հիմա ընկերներիս ազդանշան կտամ, որ հեռանան:
Հետո նա նորից մոտեցավ Վարվառա Իվանովնային ու ասաց.
- Մնաք բարով, ես հեռանում եմ: Աստված Ձեր աղոթքը լսեց, իսկ ես կյանքում այդպիսի բառեր չէի լսել: Խնդրում եմ, տվեք ինձ այդ գիրքը, որից կարդում էիք:
Վարվառա Իվանովնան տվեց նրան Աստվածաշունչը: Տղամարդը գիրքը վերցրեց ու պատուհանից դուրս թռավ:
Նորից ամեն ինչ առաջվա պես հանդարտ ու լուռ դարձավ: Սպասուհիները, ամեն ինչից անտեղյակ, քնած էին իրենց սենյակում: Ամենակարողի ապահով ձեռքերում քնեց նաև տիրուհին:
Վարվառա Իվանովնան չէր դադարում աղոթել այն ավազակի համար, որին տվեց իր Աստվածաշունչը:
Մի երկու տարի հետո նա իր Աստվածաշունչը ետ ստացավ մի նամակի ուղեկցությամբ` մի հեռավոր քաղաքի հիվանդանոցից, որտեղ մահանում էր նախկին ավազակը:
Նամակը լի էր զղջման և հնազանդության խոսքերով: Նա շնորհակալություն էր հայտնում Աստվածաշնչի ու այն գիշեր իր լսած խոսքերի համար:
Հուզմունքից Վարվառա Իվանովնան արտասվեց, և Աստվածաշունչն ավելի թանկ դարձավ նրա համար: Երբ երեկոյան գնաց իր սենյակ, նա երկար աղոթում էր, շնորհակալություն հայտնում Աստծուն Նրա Կենդանի Խոսքի և ողորմությունների համար:
Բարի լուր
Ավազակը երբեք չէր լսել...
Բարձրեալի ծածկոցի տակ բնակողը Ամենակարողի շուքի տակ է հանգստանում։ Ես կասեմ Տիրոջը. Իմ ապաւէն եւ իմ ամրոց, իմ Աստուած, որին ես հուսացած եմ։ Որովհետեւ նա կփրկէ քեզ որսողի որոգայթիցը, չար ժանտամահիցը։ Նա կծածկէ քեզ իր փետուրներովը, նորա թեւերի տակ ապահով կլինիս. Սաղմոս 91:1-4
Դա տեղի է ունեցել Բրազիլիայում: Մի երեկո տունը գող է մտնում: Ձայներ լսելով՝ նա արագ թաքնվում է մահճակալի տակ: Այն սենյակում, որտեղ նա էր թաքնվել, ներս մտան տան տերերը:
Հայրը նույնիսկ նստեց մահճակալի վրա: Նա վերցրեց գիրքը և կարդաց ինչ-որ հատված կնոջ և երեխաների համար: Ավազակը երբեք չէր լսել այդպիսի հիանալի խոսքեր: Կարդալուց հետո բոլորը ծունկի իջան աղոթելու: Հայրը Աստծո հետ խոսում էր այնպես, կարծես իր ընկերոջ հետ էր խոսում: Իսկ նա, ով պառկած էր մահճակալի տակ, զարմացավ, որ Աստծուն կարելի է դիմել այդքան ազատ և վստահորեն: Հետո բոլորը գնացին քնելու, և տանը լռություն տիրեց: Չարագործը դուրս թռավ իր թաքստոցից և դողալով փախավ տնից՝ ոչ մի բան չվերցնելով, բացի Աստվածաշնչից, որը դրված էր սեղանի վրա:
Նա սկսեց ուշադիր կարդալ այն: Շուտով հանգեց այն եզրակացության, որ այդ գրքի մեջ կարելի է գտնել ճշմարիտ երջանկությունը: Անցավ մի քանի ամիս, և նա դիմեց Աստծուն՝ հավատալով Հիսուս Քրիստոսի կատարած քավչարար զոհաբերությանը, և խոստովանեց իր մեղքերը, որպեսզի փրկություն ձեռք բերի:
Շուտով նա վերադարձրեց Աստվածաշունչը իր տիրոջը և պատմեց նրանց իր պատմությունը: Այդ նույն սենյակում ընտանիքի հայրը և նախկինում գողը շնորհակալություն հայտնեցին Տիրոջը նրա համար, որ հիմա իրենք եղբայրներ են Քրիստոսով: