Ապրում ես, ուրեմ ժամանակ ունես...
Սիրելի հոգի, ինչ վիճակում որ կաս այս պահին, դու կարող ես գալ Աստծո առջև ու զղջալ քո մեղքերի համար և Նա քեզ կընդունի: Ապրում ես, ուրեմ ժամանակ ունես...
Ամենից թանկ բանը, որ մենք ունենք, դա ժամանակն է: Կարող ենք ունենալ ամեն բան, բայց ժամանակ չունենանք վայելելու:
Կարող է ամենից առողջը լինենք, բայց ժամանակ չունենանք...
Ինչի՞ համար է պետք ժամանակը. ընտրության: Մենք ժամանակի մեջ լինելով պիտի ընտրենք հավիտենության ճանապարհը, թե ուր ենք գնալու մեր ժամանակի ավարտից հետո: Ապրում ենք, ուրեմ ժամանակ ունենք ապաշխարելու և մեր մեղքերը խոստովանելու: Աստված սպասում է մեզ ժամանակ տալով, սակայն մարդկության ամենից կարևոր գործը սա է իր ժամանակի մեջ, որ ընտրի Հիսուսին և մաքրվի մեղքերից, և մնացածը ետևից է գալիս: Ժամանակ ունենք գործի, ժամանակ ունենք հաց ուտելու, քնելու, խաղալու, տարիներով սովորելու, շինելու և քանդելու և ամեն տեսակի բաներ անելու, սակայն ժամանակ չունե՞նք ընտրություն կատարելու, որը տևում է շատ կարճ: Գրված է. «Խնդրեցեք Տիրոջը, քանի որ Նա գտնվում է. Նրան կանչեցեք, քանի որ Նա մոտ է»: Եսայիա 55:3 Գրված է քանի որ Նա գտնվում է, այսինքն քանի ժամանակ կա: Մեկ ուրիշ տեղ ասում է. «Տերը չի ուշացնիլ խոստումը, ինչպես ոմանք ուշացնել են կարծում, բայց երկայնամիտ է լինում մեզ վրա, որովհետեւ չէ կամենում որ կորչողներ լինեն, բայց որ ամենն ապաշխարութեան հասնեն»։ 2 Պետրոս 3:9
Աստված քեզ վրա երկայնամիտ է և չի ուզում որ կորչես, այլ որ ապաշխարես և հավիտյան ապրես:
Մի սպասիր աշխարհի վերջին, կարող է քո վերջը ավելի շուտ գա, այս պահին մտածիր քո հավիտենության մասին: Երբ մեր ժամանակը վերջանում է, մահը գալիս է և չի հարցնում կիսատ գործ ունես, ինչ ազգի ես, ինչ խավի ես, ինչ տարիքի ես, ինչ ես արել կամ անում, վերջակետ է դնում ամեն ինչին... Եթե Աստծունն ենք, մահը վերջակետ է դնում մեր ժամանակավոր կյանքին, բայց սկսվում է հավիտենական, չքնաղ կյանքը Աստծո մոտ, իսկ եթե Աստծունը չենք...
Սիրելի հոգի, Աստված սպասում է քո պատասխանին. կյանք թե մահ, բայց դու կյանքը ընտրիր որ ապրես: Քեզ միայն մնում է գալ Աստծո առջև ոնց որ կաս, Նա քեզ քո անունով է կանչում, ոչ թե ուրիշի, ոչ թե մեր պատկերացրած «սրբված, մաքրված վարդապետի»: Նա եկավ, որ որոնե և ապրեցնե կորածին: Նա է սրբողը, Նա է արդարացնողը, Նա է բարձրացնողը, Նա է խաղաղություն տվողը, Նա է իմաստություն տվողը, Նա է զորություն տվողը, Նա է ամեն բան անողը, իսկ մեր կողմը անառակ որդու պես զղջալ և դառնալն է:
Հիսուսի Արյունը կարող է քեզ սրբել ինչքան էլ կեղտոտ լինես: Հիսուսի Արյունը զորություն ունի մաքրելու և արդարացնելու և տիեզերքի Տիրոջ որդին դարձնելու: Ամեն:
Այլ թեմաներ
Թագավորը մի տղա է ունենում, որին աչքի լույսի պես սիրում է: Երբ տղան մի քիչ մեծանում է, թագավորը կանչում է իր քաղաքի ամենաիմաստուն մարդուն և ասում. - Վարպե՛տ, սա իմ միակ տղան է, ինձանից հետո նա է թագավորելու: Քեզ եմ հանձնում: Այնպիսի ուսում պետք է տաս, որ լավ մարդ դառնա, ողորմած ու արդար թագավոր լինի: - Լավ,- ասում է իմաստունը: [Տեսանյութ]
Մի անգամ Իտալիայի թագավոր Հումբերտն իր սովորական զբոսանքի ժամանակ նկատեց երկու փոքրիկ տղաների, որոնք ինչ-որ բանի մասին վիճում էին: Նրանք աչքից բաց չէին թողնում թագավորին և մի քանի անգամ մատով ցույց տվեցին նրան... Վերջապես, նրանցից մեկը վճռականորեն գնաց դեպի թագավորը, հանեց գլխարկը, խոնարհվեց և ասաց. -Ներեցե՛ք, խնդրում եմ, պարո՛ն, ճիշտ է, չէ՞, որ Դուք թագավորը չեք: -Ինչո՞ւ ես կարծում, թե ես թագավորը չեմ,- ժպտալով հարցրեց նա: -Որովհետև... - և տղան լռեց: Նրան օգնության եկավ ընկերը. -Որովհետև Ձեր գլխին թագ չկա... Նա կարծում է, թե թագավորները միշտ թագ են կրում: Բա րի՛ եղեք, ասացեք նրան, որ ես ճիշտ եմ ասում, թե Դուք թագավորն եք:
Խ աղաղություն, սիրելի Աստծու ժողովուրդ: Ես ուզում եմ ձեզ ներկայացնել Աստծու կատարած հրաշքը, որը տեղի ունեցավ իմ երեխայի կյանքում: Տղաս՝ Աշոտը, սովորում է երկրորդ դասարանում: Առաջին դասարանի երկրորդ կիսամյակում նա մի քանի անգամ բողոքեց տեսողությունից, բայց ես ուշադրություն չէի դարձնում: Հետո, երբ փոխադրվեց երկրորդ դասարան, նեղսրտած ասաց.
Շնորհավոր Սուրբ Ծնունդ։ Այս տեսանյութում կլսեք երեք պատմություն՝ կատարված Սուրբ Ծննդյան օրերին։ 1914թ-ին Բելգիայում Սուրբ Ծննդյան մի ցուրտ գիշեր խրամատներից հանկարծ երգի ձայն լսվեց։ Նախ գերմաներեն, ապա անգլերեն հնչեց «Լուռ գիշեր»-ը։ Զինվորները, որոնք օրվա ընթացքում կրակում էին իրար վրա, վայր դնելով զենքերը, դուրս եկան խրամատներից, միմյանց ձեռք սեղմեցին, շնորհավորեցին, նույնիսկ իրենց օրապահիկներից իրար նվեր արեցին։ Մինչև հաջորդ օրը շարունակված զինադադարի ընթացքում զինվորները խոսեցին, կատակեցին, ուրախացան, նույնիսկ ֆուտբոլ խաղացին։
Պիտի մրսես, որ տաքանաս ու լավ զգաս։ Պիտի ցավի, հետո անցնի, որ հասկանաս՝ ինչքան լավ է առանց ցավի: Մի օր լացի՛ր ու կիմանաս՝ Ուրախն ինչ է: Ընկի՛ր մի օր ու կիմանաս՝ ինչ լավ բան է բարձրանալը: Պիտի լինի դատարկություն, որ լցվելուց չդատարկվես: Պիտի մթնես, որ ճանաչես՝ ով է Լույսը: Սիրի՛ր մի օր, կհասկանաս, որ չես ապրել մինչև այսօր... Պարույր Սևակ
Գլուխ 1 ¹ Տիրոջ ծառա Մովսեսի մեռնելուց հետո Տերը խոսեց Մովսեսի սպասավոր Նավեի որդի Հեսուի հետ՝ ասելով. ² «Իմ ծառա Մովսեսը մեռավ. հիմա վե՛ր կաց, անցի՛ր այդ Հորդանան գետով այս ամբողջ ժողովրդի հետ այն երկիրը, որ ես տալիս եմ Իսրայելի որդիներին։ ³ Այն բոլոր տեղերը, ուր կկոխեն ձեր ոտքի թաթերը, ձեզ պիտի տամ, ինչպես որ ասել եմ Մովսեսին։ ⁴ Անապատից և այս Լիբանանից մինչև մեծ գետը, այսինքն՝ Եփրատ գետը, քետացիների ամբողջ երկիրը մինչև արևմտյան կողմի մեծ ծովը ձեր սահմանը կլինի։ ⁵ Ոչ մի մարդ չի կարողանա դեմ կանգնել քեզ քո կյանքի բոլոր օրերին։ Ինչպես Մովսեսի հետ էի, այդպես էլ քեզ հետ կլինեմ. չեմ լքի քեզ և անտես չեմ անի քեզ։ ⁶ Զորացի՛ր և քա՛ջ եղիր, որովհետև այս ժողովրդին դո՛ւ ժառանգել պիտի տաս այն երկիրը, որի համար երդվեցի սրանց հայրերին, որ կտամ նրանց։ ⁷ Միայն թե զորացի՛ր և շատ քա՛ջ եղիր, որպեսզի պահես և ամբողջովին կատարես այն օրենքը, որ իմ ծառա Մովսեսը պատվիրել է քեզ։ Դրանից չշեղվես աջ կամ ձախ, որպեսզի ամեն ինչում հաջողություն ունենաս, ուր էլ որ գնաս։ ⁸ Այս օրենքի գիրքը թող չհեռանա քո շուրթերից, այլ
Տեսեք ինչքան վատ է, երբ որ մարդ սուտ է խոսում, և ինչքան լավ է, երբ որ արդարությամբ է վարվում։ Յաշան գլխիկոր մտավ խոհանոց: - Դու այսօր շուտ ես եկել,- դիմավորելով ասաց մայրը: Յաշան հոգոց հանեց: - Ինչ-որ բա՞ն է պատահել,- անհանգստացած հարցրեց մայրը: - Տնօրենն ինձ աշխատանքից ազատեց,- տխուր պատասխանեց Յաշան: - Ես ինքս եմ մեղավոր: Փոշին սրբելիս սայթաքեցի և կպա մի քանի բաժակի: Բաժակներն ընկան ու կոտրվեցին: Տնօրենը բարկացավ և ասաց, որ այլևս չի կարող հանդուրժել իմ անուշադրությունը: Մայրը լաց եղավ: Ամուսնու մահից հետո ընտանիքի միակ կերակրողը Յաշան էր․․․ Կարդում է Սուսաննա Սարգսյանը
