Սաղմոս 12
1 Փրկիր, Տեր, որովհետեւ սուրբերը պակասվեցան. Որովհետեւ հավատացեալները քիչացան մարդկանց որդիների միջից։ 2 Ամեն մարդ զուր բան է խոսում իր ընկերի հետ. նենգավոր շրթունքներով եւ կեղծ սրտով են խոսում։
3 Տերը կկտրե ամեն նենգավոր շրթունքները, եւ մեծ բաներ խոսող լեզուն, 4 Որ ասում են՝ թե Մեր լեզուներովը զորավոր ենք, մեր շրթունքները մեզ հետ են. Ո՞վ է տեր մեզ համար։ 5 Խեղճերի նեղութեան և աղքատների հառաչելու համար հենց հիմա վեր կկենամ, ասում է Տերը. Փրկութեան մեջը կդնեմ նրան որ փափաքում է նրան։ 6 Տիրոջ խոսքերը մաքուր խոսքեր են, ինչպես արծաթ որ բովի մեջ երկրի վրա սրբված և յոթն անգամ պարզված է։ 7 Դու, Տեր, կպահես նրանց, և կապրեցնես նրանց այս ազգիցը մինչեւ հավիտեան։ 8 Ամբարիշտներն ամեն կողմով ման են գալիս՝ երբոր անպիտանները բարձրանում են մարդկանց որդիների մէջ։
Այլ թեմաներ
Մի անգամ Իտալիայի թագավոր Հումբերտն իր սովորական զբոսանքի ժամանակ նկատեց երկու փոքրիկ տղաների, որոնք ինչ-որ բանի մասին վիճում էին: Նրանք աչքից բաց չէին թողնում թագավորին և մի քանի անգամ մատով ցույց տվեցին նրան... Վերջապես, նրանցից մեկը վճռականորեն գնաց դեպի թագավորը, հանեց գլխարկը, խոնարհվեց և ասաց. -Ներեցե՛ք, խնդրում եմ, պարո՛ն, ճիշտ է, չէ՞, որ Դուք թագավորը չեք: -Ինչո՞ւ ես կարծում, թե ես թագավորը չեմ,- ժպտալով հարցրեց նա: -Որովհետև... - և տղան լռեց: Նրան օգնության եկավ ընկերը. -Որովհետև Ձեր գլխին թագ չկա... Նա կարծում է, թե թագավորները միշտ թագ են կրում: Բա րի՛ եղեք, ասացեք նրան, որ ես ճիշտ եմ ասում, թե Դուք թագավորն եք:
Թագավորը մի տղա է ունենում, որին աչքի լույսի պես սիրում է: Երբ տղան մի քիչ մեծանում է, թագավորը կանչում է իր քաղաքի ամենաիմաստուն մարդուն և ասում. - Վարպե՛տ, սա իմ միակ տղան է, ինձանից հետո նա է թագավորելու: Քեզ եմ հանձնում: Այնպիսի ուսում պետք է տաս, որ լավ մարդ դառնա, ողորմած ու արդար թագավոր լինի: - Լավ,- ասում է իմաստունը: [Տեսանյութ]
Գլուխ 1 ¹ Տիրոջ ծառա Մովսեսի մեռնելուց հետո Տերը խոսեց Մովսեսի սպասավոր Նավեի որդի Հեսուի հետ՝ ասելով. ² «Իմ ծառա Մովսեսը մեռավ. հիմա վե՛ր կաց, անցի՛ր այդ Հորդանան գետով այս ամբողջ ժողովրդի հետ այն երկիրը, որ ես տալիս եմ Իսրայելի որդիներին։ ³ Այն բոլոր տեղերը, ուր կկոխեն ձեր ոտքի թաթերը, ձեզ պիտի տամ, ինչպես որ ասել եմ Մովսեսին։ ⁴ Անապատից և այս Լիբանանից մինչև մեծ գետը, այսինքն՝ Եփրատ գետը, քետացիների ամբողջ երկիրը մինչև արևմտյան կողմի մեծ ծովը ձեր սահմանը կլինի։ ⁵ Ոչ մի մարդ չի կարողանա դեմ կանգնել քեզ քո կյանքի բոլոր օրերին։ Ինչպես Մովսեսի հետ էի, այդպես էլ քեզ հետ կլինեմ. չեմ լքի քեզ և անտես չեմ անի քեզ։ ⁶ Զորացի՛ր և քա՛ջ եղիր, որովհետև այս ժողովրդին դո՛ւ ժառանգել պիտի տաս այն երկիրը, որի համար երդվեցի սրանց հայրերին, որ կտամ նրանց։ ⁷ Միայն թե զորացի՛ր և շատ քա՛ջ եղիր, որպեսզի պահես և ամբողջովին կատարես այն օրենքը, որ իմ ծառա Մովսեսը պատվիրել է քեզ։ Դրանից չշեղվես աջ կամ ձախ, որպեսզի ամեն ինչում հաջողություն ունենաս, ուր էլ որ գնաս։ ⁸ Այս օրենքի գիրքը թող չհեռանա քո շուրթերից, այլ
Շնորհավոր Սուրբ Ծնունդ։ Այս տեսանյութում կլսեք երեք պատմություն՝ կատարված Սուրբ Ծննդյան օրերին։ 1914թ-ին Բելգիայում Սուրբ Ծննդյան մի ցուրտ գիշեր խրամատներից հանկարծ երգի ձայն լսվեց։ Նախ գերմաներեն, ապա անգլերեն հնչեց «Լուռ գիշեր»-ը։ Զինվորները, որոնք օրվա ընթացքում կրակում էին իրար վրա, վայր դնելով զենքերը, դուրս եկան խրամատներից, միմյանց ձեռք սեղմեցին, շնորհավորեցին, նույնիսկ իրենց օրապահիկներից իրար նվեր արեցին։ Մինչև հաջորդ օրը շարունակված զինադադարի ընթացքում զինվորները խոսեցին, կատակեցին, ուրախացան, նույնիսկ ֆուտբոլ խաղացին։
Պիտի մրսես, որ տաքանաս ու լավ զգաս։ Պիտի ցավի, հետո անցնի, որ հասկանաս՝ ինչքան լավ է առանց ցավի: Մի օր լացի՛ր ու կիմանաս՝ Ուրախն ինչ է: Ընկի՛ր մի օր ու կիմանաս՝ ինչ լավ բան է բարձրանալը: Պիտի լինի դատարկություն, որ լցվելուց չդատարկվես: Պիտի մթնես, որ ճանաչես՝ ով է Լույսը: Սիրի՛ր մի օր, կհասկանաս, որ չես ապրել մինչև այսօր... Պարույր Սևակ
Սկսնակ մի արդյունաբերող ընտանիքով բնակություն հաստատեց Միացիալ Նահանգների արևմտյան կողմի խիտ անտառներում: Նրանց փայտյա տնակը կանգնած էր անտառի հենց եզրին: Մի գիշեր, երբ ընտանիքի հայրն ու երեխաները վաղուց է, ինչ քնած էին, ավարտելով հաջորդ օրվա պատրաստությունները՝ ընտանիքի մայրը որոշեց նախքան քնելը հաջորդ օրվա ցախը ևս պատրաստել: Ուստի վերցրեց զամբյուղը և գնաց ցախանոց: Մի քանի քայլ դեռ չարած՝ նա նկատեց, թե ինչպես է մի մեծ հովազ անտառից դուրս գալիս ու մեծ ոստյուններով մոտենում իրեն: Վայր գցելով ձեռքի զամբյուղը նա վազեց դեպի տուն: Կարողացավ տուն մտնել ու գցել սողնակը: Հովազը ցատկեց. փակ դռանը բախվելով՝ հարվածից բժժեց ու փռվեց գետին: Աղմուկից արթնացած ամուսինը իսկույն շտապեց խոհանոց. կինը անգիտակից պառկած էր հատակին: Պատուհանից նա տեսավ, որ հովազը ոտքի է կանգնում: Չհապաղեց. պատից վերցրեց հրացանը ու կրակեց: Գազանը ահեղ մռնչյունով գետին տապալվեց: Երկրորդ զարկից անշնչացավ: Այժմ կարելի էր զբաղվել կնոջով: Կինը ուշքի եկավ… Բարեբախտաբար ամեն բան բարեհաջող վախճան ունեցավ: Կարճ խոսակցությունի
Տեսեք ինչքան վատ է, երբ որ մարդ սուտ է խոսում, և ինչքան լավ է, երբ որ արդարությամբ է վարվում։ Յաշան գլխիկոր մտավ խոհանոց: - Դու այսօր շուտ ես եկել,- դիմավորելով ասաց մայրը: Յաշան հոգոց հանեց: - Ինչ-որ բա՞ն է պատահել,- անհանգստացած հարցրեց մայրը: - Տնօրենն ինձ աշխատանքից ազատեց,- տխուր պատասխանեց Յաշան: - Ես ինքս եմ մեղավոր: Փոշին սրբելիս սայթաքեցի և կպա մի քանի բաժակի: Բաժակներն ընկան ու կոտրվեցին: Տնօրենը բարկացավ և ասաց, որ այլևս չի կարող հանդուրժել իմ անուշադրությունը: Մայրը լաց եղավ: Ամուսնու մահից հետո ընտանիքի միակ կերակրողը Յաշան էր․․․ Կարդում է Սուսաննա Սարգսյանը