Ջերմեռանդ աղոթքի զորությունը

   Իմ աղոթքի կյանքում եղել են դեպքեր, երբ Աստված ինձ խրախուսել է աղոթել համարձակ և համարձակ մարգարեական հռչակումներ անել: Ես ուզում եմ, որ իմ սիրտը միշտ լցված լինի ծարավով և փափագով առ Աստված: Այդ խանդավառ ձգտումը ծնում է հնազանդություն, ինչն էլ առաջնորդում է զարմանահրաշ արկածների Նրա հետ, արկածներ, որոնք օգնում են Նրա սրտի և Նրա ճանապարհների ճանաչողության մեջ աճելուն:
   « Նրանց աղոթելուց հետո շարժվեց այն տեղը, որտեղ հավաքված էին, և բոլորը լցվեցին Սուրբ Հոգով ու Աստծու խոսքն էին քարոզում համարձակությամբ» (Գործք առաքելոց 4.31):
Տվե՛ք Աստծուն 15 րոպե ձեր աղոթքի մեջ.

* Նայե՛ք, թե ինչ էր կատարվում, երբ առաջին դարի եկեղեցին միաբան աղոթում էր: Լսե՛ք, թե այսօր շատերը ինչ են վերապրում աղոթքի մեջ: Խնդրե՛ք Տիրոջից աղոթքի մեջ նման համարձակություն, եթե ցանկանում եք ունենալ:

* Փափագն առ Աստված գալիս է Նրա հետ զրույցի մեջ անցկացրած մեր ժամանակից:

* Այսօր կարդացեք Գործք առաքելոցի առաջին 4 գլուխները: Արդյոք տեսնո՞ւմ եք, որ մենք մեր ազգի մեջ արթնության կարիք ունենք: Խնդրե՛ք Տիրոջից, որ դուք նույնպես վերապրեք Սուրբ Հոգու հեղումը, ինչպես Գործք առաքելոց գրքում:

Աղոթք.
Հա՛յր, սովորեցրու ինձ աղոթել ջերմեռանդ աղոթքներ, որոնք փոփոխություն կբերեն իմ շրջապատում, կփոխեն իմ քաղաքը: Ես հավատում եմ, որ Դու կարող ես անել այսօր նույնը և ավելին, ինչ անում էիր Գործք առաքելոցի դարաշրջանում: Շնորհակալ եմ Քեզնից, Տե՛ր: Ամեն:

Ջերմեռանդ աղոթքը կարող է փոխել ազգը:
Դաչ Շիթ

Աստված ամեն բան տեսնում և լսում է։ Ասեղը և չկատարած խոստումը

   Ասեղի պատմությունը։ (Շատ հետաքրքիր պատմություն)

Սուսաննա Սարգսյանի վկայությունը ասեղի մասին։ 

Պատմում է Սուսաննա Սարգսյանը։ Տեսանյութը այստեղ

¹ Երգողների գլխավորին։ Դավթի սաղմոս։ Տե՛ր, դու ինձ քննեցիր և ճանաչեցիր։

² Դու գիտես իմ նստելն ու վեր կենալը, հեռվից իմանում ես իմ մտածումները։
³ Քննում ես իմ գնալն ու պառկելը և գիտես իմ բոլոր ճանապարհները,
⁴ Որովհետև դեռ խոսք չկա իմ լեզվի վրա, ահա, ո՜վ Տեր, դու բոլորը գիտես։
⁵ Ինձ շրջապատում ես իմ հետևից ու առջևից և քո ձեռքը դրել ես ինձ վրա։
⁶ Այս գիտությունը շատ զարմանալի է ինձ համար, բարձր է, չեմ կարողանում հասնել նրան։
⁷ Ո՞ւր գնամ քո Հոգուց և քո ներկայությունից ո՞ւր փախչեմ։
⁸ Եթե վեր ելնեմ երկինք, դու այնտեղ ես, և եթե պառկեմ դժոխքի մեջ, ահա դու այնտեղ ես։
⁹ Եթե արշալույսի թևերն առնեմ և բնակվեմ ծովի վերջին ծայրերին,
¹⁰ Այնտեղ էլ քո ձեռքն է առաջնորդելու ինձ, և քո աջն է բռնելու ինձ։
¹¹ Եթե ասեմ. «Թող խավարն ինձ ծածկի», այն ժամանակ գիշերն էլ լույս կդառնա իմ շուրջը։
¹² Մութն էլ խավար չէ քեզ համար, գիշերն էլ լույս է ցերեկի պես, խավարն էլ լույսի պես է քեզ համար։
¹³ Որովհետև դու ստեղծեցիր իմ ներքին անդամները և ծածկեցիր ինձ իմ մոր որովայնում։
(Սաղմոս 139:1-13)

Ո՛չ Աստծուն էր հավատում, ո՛չ Աստծո Խոսքին

   Ականավոր մի բժիշկ, որը հավատում ու ծառայում էր Աստծուն, այցելեց մի կնոջ: Այդ կինը հաշտ չեր Աստծո հետ. միշտ զբաղված էր իր անձնական գործերով: Կարևորն իր համար գործերն էին. ո՛չ Աստծուն էր հավատում, ո՛չ Աստծու Խոսքին, ո՛չ էլ Քրիստոսի պարգևած կատարյալ փրկությանը:
   Տան դռանը մոտենալու համար նախ պետք էր անցներ տախտակի կտորի վրայով: Բժշկին թվաց, թե տախտակի կտորն հուսալի չե: «Վտանգավոր չէ, կարող ես վստահ լինել, շատերն են անցել դրա վրայով»,-բացականչեց կինը: Կնոջ խոսքերից բժիշկը քաջալերված` կարողացավ մյուս կողմն անցնել: Տունը կայացավ հետևյալ խոսակցությունը: «Վարվի՛ր ճիշտ այնպես, ինչպես ես. ես հավատացի քո խոսքին ու անցա այդ փայտի վրայով ու ապահով տեղ հասա: Ես հավատացի այդ փոքրիկ կամրջի ապահովությանը և ահա այստեղ եմ: Աստված իր ճշմարիտ Խոսքի մեջ ասում է, որ պետք է հավատալ Տեր Հիսուսին: «Եվ ով որ նրան հավատա, ամոթով չպիտի մնա» (1Պետրոս 2,6): 

   Հավատա՛ Աստծու խոսքին, նա քեզ ապահով մյուս կողմ պիտի անցկացնի»:
  Այդ օրը, վերջապես, կինը հասկացավ իր մեղավոր վիճակը ու սրտում խաղաղություն գտավ:
Կարդա՛ Գործք Առաքելոց 16:30-31

Հարուստի և աղքատի հույսը։ (Սպանում են աղքատի որդուն)

   Տարիներ առաջ մի հարուստ ու ազդեցիկ մարդ է լինում: Մի օր նրա կրտսեր որդին ձիով վերադառնում է որսից և սկսում է մի խեղճ գյուղացու ցանած ու նոր ջրած արտի միջով անցնել: Արտում աշխատող գյուղացու տղան խնդրում է նրան, որ չանցնի, բայց նա չի լսում: Արգելելու համար տղան նրա առջև է դուրս գալիս, իսկ նա, կարծելով, թե իր վրա է հարձակվում, կրակում է տղայի վրա։ Տղան մահանում է:

   Մեռած տղայի հայրը ոչ մի վկա կամ փաստաբան չի ունենում: Դատավարության ժամանակ դատավորին ասում է.

- Պարո՛ն դատավոր, վկաներս վախեցան գալ, և փաստաբան էլ չունեմ, ես աղքատ ու թշվառ մեկն եմ: Իմ պաշտպանն Աստված է, իսկ վկաներս արդարությունն ու ճշմարտությունն են:

   Կարճ լռությունից հետո ամբաստանյալի առաջին վկան է կանչվում: Նա ասում է, որ ոճիրի օրը հարուստի տղան իրենց գյուղում է եղել, իսկ իրենց գյուղը ոճիրի վայրից շատ հեռու է: Ասում է, որ իրենք իբր միասին խնջույքի մեջ են եղել մինչև առավոտ, ուստի տղային զրպարտում են:

   Երբ երկրորդ վկան է կանչվում, ժողովրդի մեջ մեծ իրարանցում է սկսվում, պարզվում է, որ առաջին վկան երբ դուրս է գալիս, ընկնում է և մեռնում: Երկրորդ վկան դողալով ասում է.

- Մենք սուտ վկաներ ենք։ Հարուստ տղայի հայրը մեզ 50-ական ոսկի է խոստացել. 25-ը կանխիկ է տվել և խոստացել է 25 ոսկին էլ հետո տալ: Այս ասելով` նա 25 ոսկին սեղանին է դնում:

   Դատարանում խոր լռություն է տիրում, միայն լսվում են զոհված տղայի հոր խոսքերը.

- Ո՜վ Աստված, փառք Քեզ, արդարությունդ անմիջապես ցույց տվեցիր: Հարուստն իր ոսկիներին է ապավինում, իսկ ինձ պես աղքատներն՝ իրենց Աստծուն:

   Դատարանը վճիռ է կայացնում, ըստ որի հարուստի տղան 15 տարի պիտի բանտարկվի և 250 ոսկի վճարի` 200-ը զոհված տղայի հորը՝ որպես արյան գին, իսկ 50-ը՝ դատավարության ծախսերի համար:

Որովհետև նա պիտի փրկի խեղճին, որ աղաղակում է, և աղքատին, որ օգնական չունի։ Սաղմոս 72:12

Բարի լուր