Խաղաղություն

 Մենք Հիսուսին ենք ապավինում․ միակ բարձրյալ, թագավորների Թագավորին։  Կոչը Խաղաղություն բլոգի կողմից է հայ քրիստոնյա ազգին։ Հատկապես հավատացիալներին // 28․09․2020թ․ Դիտեք տեսանյութը

Աֆրիկայի մահմեդականների մեջ գործող մի միսիոներ իր մեքենայով և օգնական մահմեդական մի պատանու հետ ճամփորդում էր: Ճանապարհին միսիոներն սկսում է քրիստոնեական հավատի մասին խոսել, սակայն խոսքերը տղայի վրա ոչ մի ազդեցություն չեն գործում: Քիչ անց մեքենան փչանում է, և ստիպված երկուսով սկսում են նորոգել: Այդ պահին գալիս է բեռնատար մի մեքենա` վրան երկու աֆրիկացիներ: Միսիոներն ու պատանին ձեռքով կանգնելու նշան են անում նրանց, բայց վերջիններս չեն կանգնում:

Տրոլեյբուսը գնում էր իր սովորական երթուղով: Մարդիկ իջնում էին ու բարձրանում: Վերջին կանգառներին ներսում մնացել էին երկու կին ու մի փոքրիկ, աղքատ հագնված տղա երեխա՝ մեծ ու շատ թախծոտ աչքերով: Կանանցից մեկն իջավ նախավերջին կանգառում, իսկ տոմսավաճառը, կարծելով, թե տղան նրա հետ է, ասաց.  - Տիկի՛ն, Դուք մոռացե՞լ եք Ձեր երեխային:  - Սրա՞ն, ինչ է… այսպիսի անխնամը չի կարող իմ որդին լինել,- զզվանքով պատասխանեց նա:  - Դու ո՞ւմ երեխան ես, տղա ջան, կարո՞ղ է մոլորվել ես,- հարցրեց տոմսավաճառը:  - Ե՞ս… ես ոչ ոքինն էլ չեմ, ես մենակ եմ գնում: 

Սովորության համաձայն, այդ երեկո էլ, Կառլենը տարված էր իր խաղով, երբ մարյը ձայն տվեց․ - Կարլյո՛ւշա, գնա քնելու: Լսո՞ւմ ես, դրսում փչում է քամին, ձյան փաթիլները հարվածում են պատուհանին: Ցուրտ է, իսկ քո տաքուկ անկողինը քեզ է սպասում,- ասաց մայրը որդուն:  - Մայրի՛կ, իսկ դու ինձ հետ կաղոթե՞ս,- հարցրեց որդին:  Մայրը դեռ չէր հասցրել պատասխանել, երբ լսեց որդու աղոթքը.

Ամեն առավոտ մի աղքատ ծեր կին կանգնում է իր տան շեմին ու բարձրաձայն ասում.  - Փա՜ռք Տիրոջը: Եվ ամեն անգամ նրա աթեիստ հարևանը հակառակվելով ասում է.  - Աստված չկա:  - Անցնում են շաբաթներ և ծեր կինը կրկին ամեն առավոտ ձայնում է ու ասում. «Փա՜ռք Տիրոջը»:

Մի հավատացյալ երիտասարդ ընկերանում է անհավատ դեղագետի հետ ու հրավիրում իր տանը ճաշելու: Երկար զրուցելուց հետո, նա առաջարկում է ընկերոջը, վերցնել Աստծո Խոսքից մի համար` մշտական իր մոտ պահելու համար: Անհավատ երիտասարդը հազիվ է համաձայնվում, բայց չի մերժում ընկերոջը: Նա պատահական մի համար է վերցնում որի վրա գրված է լինում. [Տեսանյութ]

Թամարան մեծանում էր աղքատ ընտանիքում։ Ծնողները չէին կարող նրա համար խաղալիքներ գնել, բայց աղջիկը, հասկանալով ընտանիքի ծանր վիճակը, երբեք այդ մասին չէր խնդրում նրանց և չէր պահանջում։ Նա կարծես չէր զգում աղքատությունը և միշտ գոհ, կենսուրախ ու հնազանդ էր։ Դասերից հետո միշտ օգնում էր մորը, խնամում էր փոքրիկ եղբորը, իսկ երեկոյան գնում էր դիմավորելու աշխատանքից վերադարձող հորը։ [Տեսանյութ]