Քարոզիչը խոսում էր մի ֆերմերի հետ, որը փրկության հավաստիք էր ուզում Աստծուց՝ ամեն օր կարդալով Աստվածաշունչ:
-Դուք ամեն օ՞ր եք աղոթում դրա համար: Միթե՞ չգիտեք, որ Աստված առաջարկել է Ձեզ փրկություն: Ոչ միայն պետք է խնդրեք, այլ հավատաք Ձեր խնդրածին: Հավատով պետք է ընդունել Աստծու խոստումը, դուք կարիք չունե՞ք Քրիստոսի փրկարար գործի վստահությա՞նը…
-Այսինքն կարիք չկա՞ դրա համար աղոթել անդադար:
-Հենց այդպես: Քրիստոսը մեկ անգամ խաչվեց և հարություն առավ: Ահա թե ինչու Աստծուն մեղքերդ խոստովանելով նրա բոլոր շնորհները տարածվում են քեզ վրա:
-Երբեք չէի մտածել… Ձրի նվե՞ր է տալիս Աստված… մնում է միայն վերցնել… Ես հավատում եմ, որ Քրիստոս մեռավ մեր մեղքերի համար, բայց…
-Միայն վստահիր Աստծու Խոսքին, որն ասում է. << Նա ով հավատում է Աստծու Որդուն, հավիտենական կյանք ունի>>։
Մի քանի ամիս անց զրուցակիցները հանդիպեցին։ Եվ պարզվեց, որ տղամարդը երջանիկ էր ընդունել էր Աստծու Խոսքն ամբողջությամբ, առանց որևէ կասկածի։ Այժմ ամեն օր այդ անպատմելի ընծայի համար էր Աստծուն գոհություն տալիս։