Նշանավոր մարդկանց վերջին խոսքերը
Վոլտեր, հայտնի ծաղրող
<<Սարսափելի վախճան ունեցավ նա: Անգամ եթե ողջ Եվրոպայի փողերն էլ տային, չէի ցանկանա տեսնել անհավատի մահը. նա ամբողջ գիշեր թողություն էր աղերսում>>,- պատմում է բուժքույրը:
***
Դավիթ Խյում, աթեիստ
Աղաղակում էր. <<Ես բոցերի մեջ եմ>>: Նրա հուսալքությունն անտանելի էր:
***
Թոմաս Հոբս
<<Ես կանգնած եմ խավարն ընկնելու սարսափելի թռիչքի առաջ>>:
***
Լենին
Մահացավ մթագնած ուղեղով: Նա ներողություն էր խնդրում իր մեղքերի համար անգամ սեղաններից ու աթոռներից:
***
Չերչիլ
<<Ի՜նչ անխելք եմ եղել>>:
***
Նապոլեոն կայսր
Նրան բուժող բժիշկը գրել է. <<Կայսրը մեռավ մենակության մեջ և բոլորից լքված: Նրա մահվան պայքարը սարսափելի էր>>:
Այլ թեմաներ
Արձակուրդն Անգլիայում անցկացնելուց հետո միսիոները վերադարձավ Բիրմա` հետը բերելով պղնձե մի շան արձանիկ: Այն տեղադրեց տան առջև` երևացող մի տեղում: Շուտով արձանը գրավեց հարևանների ուշադրությունը: Նրանք չէին կարողանում կռահել արձանը դռան մոտ տեղադրելու իմաստը: Ուստի, մի օր այդ մասին հարցրեցին տանտիրոջը: Վերջինս պատասխանեց, որ ինքը մենակ է և գիշերները տունը հսկելու անհրաժեշտություն կա: Վտանգի դեպքում շունն իրեն կզգուշացնի: Մարդիկ ծիծաղեցին այս պատասխանի վրա: «Շունդ ո՛չ հաչում է, ոչ՛ կծում, ինչպե՞ս կարող է քեզ գողերից պաշտպանել:
Բարձրեալի ծածկոցի տակ բնակողը Ամենակարողի շուքի տակ է հանգստանում։ Ես կասեմ Տիրոջը. Իմ ապաւէն եւ իմ ամրոց, իմ Աստուած, որին ես հուսացած եմ։ Որովհետեւ նա կփրկէ քեզ որսողի որոգայթիցը, չար ժանտամահիցը։ Նա կծածկէ քեզ իր փետուրներովը, նորա թեւերի տակ ապահով կլինիս. Սաղմոս 91:1-4 Դ ա տեղի է ունեցել Բրազիլիայում: Մի երեկո տունը գող է մտնում: Ձայներ լսելով՝ նա արագ թաքնվում է մահճակալի տակ: Այն սենյակում, որտեղ նա էր թաքնվել, ներս մտան տան տերերը:
Մի անգամ Իտալիայի թագավոր Հումբերտն իր սովորական զբոսանքի ժամանակ նկատեց երկու փոքրիկ տղաների, որոնք ինչ-որ բանի մասին վիճում էին: Նրանք աչքից բաց չէին թողնում թագավորին և մի քանի անգամ մատով ցույց տվեցին նրան... Վերջապես, նրանցից մեկը վճռականորեն գնաց դեպի թագավորը, հանեց գլխարկը, խոնարհվեց և ասաց. -Ներեցե՛ք, խնդրում եմ, պարո՛ն, ճիշտ է, չէ՞, որ Դուք թագավորը չեք: -Ինչո՞ւ ես կարծում, թե ես թագավորը չեմ,- ժպտալով հարցրեց նա: -Որովհետև... - և տղան լռեց: Նրան օգնության եկավ ընկերը. -Որովհետև Ձեր գլխին թագ չկա... Նա կարծում է, թե թագավորները միշտ թագ են կրում: Բա րի՛ եղեք, ասացեք նրան, որ ես ճիշտ եմ ասում, թե Դուք թագավորն եք:
Կողք-կողքի ապրում էին երկու հարևան ընտանիքներ. մեկը` հավատացյալ, մյուսը` անհավատ: Անհավատ զույգը շարունակ կռվում էր, իսկ հոգևորները միշտ հաշտ ու համերաշխ, լուռ ապրում էին: Մի օր անհավատ ընտանիքի կինն ամուսնուն ասում է. - Գնա նրանց տուն և տե՛ս, թե ինչ են անում, որ իրենց ընտանիքում աղմուկ չկա և ինչն է պատճառը, որ խաղաղ ապրում են: Ամուսինը գնում և թաքնվում է մի հարմար տեղ և հետևում նրանց: Տեսնում է, որ հարևանի կինը լվանում է հատակը, բայց հանկարծ ինչ-որ բան շեղում է նրա ուշադրությունը, և նա գործը կիսատ թողնելով վազում է խոհանոց: Այդ պահին ներս է մտնում նրա ամուսինը և, չնկատելով ջրով լի դույլը, ոտքով դիպչում է և դույլը շրջվում. ամբողջ ջուրը թափվում է սենյակում:
Թագավորը մի տղա է ունենում, որին աչքի լույսի պես սիրում է: Երբ տղան մի քիչ մեծանում է, թագավորը կանչում է իր քաղաքի ամենաիմաստուն մարդուն և ասում. - Վարպե՛տ, սա իմ միակ տղան է, ինձանից հետո նա է թագավորելու: Քեզ եմ հանձնում: Այնպիսի ուսում պետք է տաս, որ լավ մարդ դառնա, ողորմած ու արդար թագավոր լինի: - Լավ,- ասում է իմաստունը: [Տեսանյութ]
Ֆ լորիդա նահանգում մի բանտարկյալ կար: Նրա կիրակնօրյա դպրոցի ուսուցիչը իմանալով նրա մասին, որոշեց այցելել: Երկար ճանապարհ անցավ, որպեսզի հասներ բանտ և տեսներ նրան: Իր նախկին աշակերտը ասաց. <<Տեսնում եմ դու դեռ չես հուսահատվել ինձ պես անուղղելի մեկից>>: Ուսուցիչը շատ փորձեց նրան իր հորդորներով և Աստծո սիրով ետ բերել, բայց ոչինչ չստացվեց: Բանտարկյալը թեև չլսեց դարձի գալու կոչերը, սակայն վերցրեց Նոր Կտակարանը և խոստացավ կարդալ:
Սկսնակ մի արդյունաբերող ընտանիքով բնակություն հաստատեց Միացիալ Նահանգների արևմտյան կողմի խիտ անտառներում: Նրանց փայտյա տնակը կանգնած էր անտառի հենց եզրին: Մի գիշեր, երբ ընտանիքի հայրն ու երեխաները վաղուց է, ինչ քնած էին, ավարտելով հաջորդ օրվա պատրաստությունները՝ ընտանիքի մայրը որոշեց նախքան քնելը հաջորդ օրվա ցախը ևս պատրաստել: Ուստի վերցրեց զամբյուղը և գնաց ցախանոց: Մի քանի քայլ դեռ չարած՝ նա նկատեց, թե ինչպես է մի մեծ հովազ անտառից դուրս գալիս ու մեծ ոստյուններով մոտենում իրեն: Վայր գցելով ձեռքի զամբյուղը նա վազեց դեպի տուն: Կարողացավ տուն մտնել ու գցել սողնակը: Հովազը ցատկեց. փակ դռանը բախվելով՝ հարվածից բժժեց ու փռվեց գետին: Աղմուկից արթնացած ամուսինը իսկույն շտապեց խոհանոց. կինը անգիտակից պառկած էր հատակին: Պատուհանից նա տեսավ, որ հովազը ոտքի է կանգնում: Չհապաղեց. պատից վերցրեց հրացանը ու կրակեց: Գազանը ահեղ մռնչյունով գետին տապալվեց: Երկրորդ զարկից անշնչացավ: Այժմ կարելի էր զբաղվել կնոջով: Կինը ուշքի եկավ… Բարեբախտաբար ամեն բան բարեհաջող վախճան ունեցավ: Կարճ խոսակցությունի
