Ազգի դավաճանի վրա՝ կրակե՛լ: (1-ին և 2-րդ մաս)

Այս պատմությունը Պյոտրի մասին է` Ժիտոմիրկայի շրջանի
Լյուբանայից: 1950-ականներին նա ծառայում էր բանակում: Պյոտրը նույնպես, ինչպես այդ ժամանակվա շատ քրիստոնյաներ, դատվեց. նրան համարեցին ազգի երդվյալ թշնամի ու հայրենիքի դավաճան: Եկավ դատավճռի օրը:
Դատարանը նրան տվեց վերջին խոսքի հնարավորություն, նա խիզախ վկայեց Աստծո սիրո և Հիսուսի փրկության մասին: Դատարանը կայացրեց իր որոշումը. «Պատժի բարձրագույն չափ` գնդակահարություն»: Դիտեք այստեղ   1-ին մաս   2-րդ մաս

...Ի՞նչ կտաս կնոջդ ազատության համար

   Իր պատերազմական արշավներից մեկի ժամանակ պարսիկ թագավոր Կյուրոսը գերի վերցրեց մի իշխանի եւ նրա ընտանիքը: Կյուրոսը իշխանին հարցրեց.
- Ի՞նչ կտաս ինձ քո ազատության դիմաց:
- Թագավորությանս կեսը,- եղավ պատասխանը:
- Իսկ եթե ազատեմ նաեւ երեխաների՞դ...
- Ամբողջ թագավորությունս:
- Իսկ ի՞նչ կտաս կնոջդ ազատության համար:
- Իմ անձը: Կյուրոսին այնքան դուր եկավ իշխանի պատասխանը, որ նա ազատություն տվեց այդ ընտանիքին առանց փրկագնի: Տուն գնալու ճանապարհին իշխանը կնոջը հարցրեց.
- Նկատեցի՞ր, թե Կյուրոսն ինչ մեծահոգի էր: Կինը պատասխանեց.
- Ես տեսա միայն նրան, ով պատրաստ էր տալու իր կյանքը, որպեսզի գնի իմ ազատությունը:
   Հիսուս Քրիստոսը ոչ թե պատրաստ է տալու, այլ արդեն տվել է մեզ համար Իր կյանքը:

Նրա սիրտը սարսափից թուլացավ։ Իրական պատմություն (վկայություն)

Հարևան գյուղում ապրող քույրիկը հիվանդացել էր: Գյուղը հեռու չէր՝ ընդամենը տասներկու կիլոմետր, բայց ճանապարհն անցնում էր անմարդաբնակ վայրերով՝ դաշտերի միջով, մեծ անտառի կողքով, որտեղ, ասում են, գայլեր են հայտնվել: Խոսակցություններ էին տարածվել, որ գայլերը հոշոտել են մի կնոջ: Ավտոբուսով, շրջկենտրոնով գնալու դեպքում մի քանի օր ժամանակ էր պահանջվում: Վանյան խորհրդակցեց կնոջ հետ, աղոթեցին, և որոշեց գնալ կարճ ճանապարհով, հեծանվով: Կինը քաղցրավենիք, ընծաներ պատրաստեց քրոջ երեխաների համար, քրոջ համար` ինչ-որ դեղեր և օրհնելով ճանապարհ դրեց ամուսնուն: Դիտեք այստեղ

Ձեզ կհաջողվե՞ր կենդանի մնալ...

Պատմում են, որ մի հարուստ եվրոպացի, ճանապարհորդելով հասնում է Օկեանիայի մի հեռավոր կղզի, որտեղ նա հանդիպում է տեղի առաջնորդին: Նրա հետ զրույցի ընթացքում հարցնում է.
- Այնտեղ՝ արմավենիների հետևում, ես զանգակատուն եմ տեսնում, որի գլխին խաչ կա: Դա նշանակում է՝ դուք քրիստոնյա՞ եք:
- Այո, - պատասխանում է զրուցակիցը,- դեռ անցյալ դարի սկզբից, երբ այստեղ եկան ավետարանիչները, նրանք էլ մեզ մկրտեցին: Ամբողջը դիտեք այստեղ