Խաղաղություն

Մի ագռավ էր ապրում անտառում և նա բացարձակապես բավարարված էր այն ամենով ինչ ուներ: Բայց մի օր նա տեսավ մի կարապի: «Այս կարապն այնքան սպիտակ է, -մտածեց նա, -բայց ես սև եմ: Այս կարապը պետք է , որ աշխարհի ամենաերջանիկ թռչունը լինի»: Եվ նա իր մտքերը հայտնեց կարապին։ [Տեսանյութ]

Ֆրանսիացի փիլիսոփա Վոլտերը թեև տաղանդավոր մարդ էր, բայց ուներ թունոտ բնավորություն: Մի անգամ Ֆրեդրիխ Մեծի արքունիքում նա ասաց. «Երկնային թագավորությունում ունեցած իմ տեղը վաճառում եմ` մեկ արծաթով»:   Արքունիքի հավատացյալ խորհրդականներից մեկը խոժոռ հայացքով նայեց Վոլտերին և ասաց. «Պարոն, մենք գտնվում ենք Պրուսիայում, և այստեղ, եթե ուզում ես ինչ-որ բան վաճառել, պիտի ապացուցես, որ դա քոնն է:

Այն մասին, թե ինչպես նարկամանները ապաշխարեցին։ ԱՄՆ-ում ավտովթարի հետևանքով մի երիտասարդ հավատացիալ ընկնում է հիվանդանոց։ Նրա հետ հիվանդանոցում են լինում երեք նարկաման։ Նրանք ուզում են ծաղրել երիտասարդին իր արտասովոր աղոթքի համար, սակայն․․․։ [Տեսանյութ]

Մի հավատացիալ եղբայր արտագնա աշխատանքների ժամանակ 4-րդ հարկի տանիքից ընկել էր և գլուխն ամբողջությամբ վնասվել էր և հույս չկար։ Իմացել էին, որ Մոսկվայում կա մեկ բժիշկ, որը գլխի ամենալավագույն մասնագետն էր։ Վկայություն (հատված քարոզից) Գրիշա եղբայր: [Տեսանյութ]

Հիսուս Քրիստոսի հրամանով` Իր անվամբ ապաշխարություն և մեղքերի թողություն պետք է քարոզվեր բոլոր ազգերին: Ավետարանը քարոզվեց և հյուսիսի հեռավոր բնակիչներին: Էսկիմոսները մոնղոլոիդ ցեղին պատկանող հյուսիսային ժողովուրդ են: Նրանք ապրում են բնակլիմայական դժվարագույն պայմաններում: Իրենց հիմնական զբաղմունքը ձուկ, եղջերու և փոկ որսալն է:

«Ես հավատում եմ, որ շատ ծնողներ, շատ մայրեր, հայրեր այս վկայությունով կմխիթարվեն, կզորանան, կհաստատվեն։ Եվ եթե կան դժվարություններ, (ես հավատում եմ) լույս կծագի»: Իսրայել եղբոր վկայությունը: [Տեսանյութ]

Մի մարդ, որի անհավատ լինելը գիտեին բոլորը, մի օր ներկա եղավ ավետարանչական ժողովին: Այդ երեկո խոսում էին մեղքի գերության և մեղքի զորության մասին: Մարդը բարկացած հարցրեց իր ծանոթին. «Սա ինչպե՞ս ինձ գիտի: Ինչպե՞ս է համարձակվում հրապարակավ իմ մասին խոսել»: Եվ որոշեց վրեժխնդիր լինել, ուստի և գնաց հաջորդ ժողովին: Մտածեց մի մեծ քար նետել քարոզչի գլխին, բայց առիթ չընձեռվեց.

Չիկագոյում մի ցուրտ գիշեր ուժեղ մրրիկ էր: Փոքրիկ տղան փողոցի անկյունում թերթեր էր վաճառում, մարդիկ, սակայն, բոլորը տուն շտապելով, չէին նկատում նրան: Փոքրիկ տղան այնքան էր մրսել, որ արդեն չէր էլ փորձում շատ թերթեր վաճառել:    Նա մոտենում է փողոցում կանգնած մի ոստիկանի և ասում. «Պարո՛ն, չգիտե՞ք, թե որտեղ աղքատ տղան կարող է տաք մի վայր գտնել ու գիշերել: Տեսնո՞ւմ եք՝ ես քնում եմ այս արկղի մեջ փողոցում, և գիշերը այնտեղ սարսափելի ցուրտ է»: (ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ)

1952 թվականի Սուրբ Ծննդյան ցուրտ գիշերը, երբ Կորեան գտնվում էր քաղաքացիական պատերազմի մեջ, տեղի գյուղերից մեկի հենց փողոցում մի երիտասարդ կնոջ ծննդաբերության ցավերն են սկսվում:   Նա աղերսում է անցորդներին. -Օգնեցե՛ք, խնդրում եմ, իմ փոքրիկը ծնվում է: Ոչ ոք ուշադրություն չի դարձնում նրա վրա:   Մի միջին տարիքի զույգ է անցնում նրա կողքով և, կնոջը հրելով, քամահրանքով հարցնում է. -Որտե՞ղ է հայրը… Զույգը ծիծաղում է կնոջ վրա և հեռանում:    Կնոջ կծկումներն ավելի են ուժեղանում, և նա սկսում է ավելի շատ աղերսել մարդկանց օգնության համար: Սակայն՝ ապարդյուն:

Մի մարդ Սուրբ Ծնունդը կարևոր տոն չէր համարում: Իհարկե, նա բարի ու կարգապահ մարդ էր, մեծահոգի ու սիրող հայր իր ընտանիքի համար, ազնիվ՝ փոխհարաբերություններում:    Սակայն… Նա չէր հավատում այն ամենին, ինչ ասվում էր եկեղեցում Սուրբ Ծնունդի մասին: Եվ նա չափից դուրս ազնիվ էր, որ ձևացներ, թե իբր հավատում է: «Ես չեմ ուզում քեզ վշտացնել,- ասում էր նա իր կնոջը, ով հավատացյալ էր ու պարբերաբար եկեղեցի էր հաճախում,- բայց ես, պարզապես, չեմ կարողանում հասկանալ ու ընդունել, որ Աստված ծնվել է որպես մարդ»:    Սուրբ Ծննդյան երեկոյին կինը երեխաների հետ գնում է եկեղեցական ծառայության, իսկ ամուսինը հրաժարվում է նրանց հետ գնալ: «Ես ինքս ինձ երեսպաշտ կզգամ,-ասում է նա,- ավելի լավ է տանը մնամ և ձեզ սպասեմ»: