«Մ'ի տխրեցրեք ինձ, ես դեռ երիտասարդ եմ...»

   Տարիներ առաջ մի քրիստոնյա հաճախում էր իր հարևանին, որի աղջիկը տառապում էր թոքախտով: Դա մի շատ հարգված ընտանիք էր, սակայն մտածելակերպով` աշխարհիկ: Թեև աղջիկը շատ հիվանդ էր, բայց երբեք չէր ցանկանում լսել հավիտենականության մասին: Չէր թողնում անգամ, որ Սուրբ Գրքից հատվածներ կարդային իրեն:
«Մի՛ տխրեցրեք ինձ, ես դեռ երիտասարդ եմ և դեռ մեռնել չեմ ուզում»,-ասում էր նա:
Աղջկա վիճակը գնալով ծանրանում էր: Բայց նա համառորեն խուսափում էր Աստծո մասին խոսել:
   «Այսօր շատ տկար եմ: Շատ ահազդու է, ի վիճակի չեմ լինի դիմանալ: Ոչ այսօր, այլ` վաղը: Ե՛կ ժամը երեքին, այն ժամանակ էլ կկարդաս»,-այսպիսի պատասխան տվեց նա մի օր: Սակայն, հաջորդ օրը նրանց հանդիպումը չկայացավ: Նշանակված ժամանակից մեկ ժամ առաջ աղջիկը մահացավ:
   Աստված ասում է` այսօ՛ր, սատանան` դեռ ժամանակ ունես, վա՛ղը:
Սիրելի ընթերցող, ճիշտ ընտրություն կատարիր, մի՛ ուշացրու փրկությանդ ժամը:
Այսօր, եթէ պիտի լսէք անոր ձայնը, Մի՛ խստացնէք ձեր սիրտերը... Սաղմոս 95:7

Եւ ամեն ով որ մեղանչում է...

Ամեն ով որ մեղք է գործում, նա անօրենություն էլ է անում, եւ մեղքն է անօրենությունը։ Եւ գիտեք, որ Նա հայտնվեց, որ մեր մեղքերը վեր առնի. Եւ Նրանում մեղք չկա։ Ամեն ով որ Նրանում մնում է՝ չի մեղանչում. Եւ ամեն ով որ մեղանչում է, չի տեսել Նրան, եւ ոչ էլ ճանաչել Նրան։ Մանկունք, ոչ ոք ձեզ չխաբի. նա որ արդարություն է անում, արդար է, ինչպես Նա էլ արդար է։ Եւ նա որ մեղք է անում, սատանայիցն է, որովհետեւ սատանան հենց սկզբիցը մեղանչում է, նրա համար հայտնվեց Աստծո Որդին, որ սատանայի գործերը քանդի։ Ամեն ով որ Աստվածանից է ծնված, մեղք չէ անում. որովհետեւ Նրա սերմը նրանում մնում է, եւ չի կարող մեղանչել, որովհետեւ Աստվածանից է ծնված։ Սրանով են հայտնի Աստծո Որդիքը եւ սատանայի որդիքը։ Ա Հովհաննես 3:4-10

Հոգով կույր ենք

   Բացօդյա աղոթքաժողովը մոտենում էր իր ավարտին, երբ ներկաներից մեկը ձայն խնդրեց. «Բարեկամնե՛ր, լսեցի՞ք ելույթ ունեցողին: Ես չեմ հավատում այն ամենին, ինչ նա ասաց: Չեմ հավատում ո՛չ դժոխքի, ո՛չ դատաստանի, ո՛չ էլ Աստծուն: Կա, տեսնում եմ՝ հավատում եմ: Ողջ կյանքիս ընթացքում այս բաներից և ո՛չ մեկը չեմ տեսել: Ինչպե՞ս, ուրեմն, հավատամ»:
   Ձայն խնդրեց մեկ ուրիշը. «Մարդիկ ասում են, որ այստեղ ծառեր են աճում, իսկ շուրջբոլորը կանաչ խոտ: Ինձ ասում են, որ շուրջս մարդիկ կան կանգնած: Չեմ տեսնում, ուրեմն չկան: Գուցե մտածում եք, թե խելքս թռցրել եմ, բայց ես խոսում եմ նախորդ պարոնի պես: Ես ի ծնե կույր եմ: Ողջ կյանքիս ընթացքում ո՛չ խոտ եմ տեսել, ո՛չ ծառ, ոչ իսկ՝ մարդ արարածի: Եթե պնդեմ, որ այդ ամենը գոյություն չունի, ապացուցում է, որ ես կույր եմ»: Ապա, դառնալով նախորդ ելույթ ունեցողին, ասաց. «Որքան շատ ժխտեք, այնքան ավելի եք ապացուցում, որ կույր եք՝ հոգով, կույր»:
   Մենք ամենքս էլ հոգով կույր ենք ծնվում՝ մեղանչական էությամբ: Սակայն Տեր Հիսուսի ցանկությունն է տեսողություն տալ կույրին, մեր աչքերը բացել մեր կորած վիճակի վրա:
   «Ես խրատ եմ տալիս քեզ, ինձանից կրակում փորձված ոսկի առ, որ հարստանաս, և սպիտակ հանդերձներ՝ որ հագնիս, որ քո մերկության ամոթը չերևա. և դեղ դիր աչքերիդ, որ տեսնես»։ Հայտնություն 3:18