Խաղաղություն

Ասում են թե 2012թ. դեկտեմբերի 21-ին լինելու է աշխարհի վերջը:   Աշխարհի վերջը հիրավի պիտի լինի, բայց ե՞րբ: Սուրբ Գրքում ասվում է.   Տէրը չի ուշացնիլ խոստումը, ինչպէս ոմանք ուշացնել են կարծում, բայց երկայնամիտ է լինում մեզ վերայ, որովհետեւ չէ կամենում որ կորչողներ լինեն, բայց որ ամենն ապաշխարութեան հասնեն։  Բայց Տիրոջ օրը (գիշերուա) գողի պէս կգայ. որ նորանում երկինքը շառաչիւնով կանցնէ եւ տարերքը կրակով վառուած կհալուին, եւ երկիրը եւ նորանում եղած բաներն էլ կայրուին։ 2Պետրոս 3.9,10 Մարդկությունը բազմիցս տարբեր

Վահան Տերյան Պետք է համառ դեռ կիզեն, Պետք է մաշեն՝ որպես խունկ, Սիրտը մեր վիշտ ու երկունք- Խոր է խորհուրդն ու վսեմ… Պետք է տոկալ ու գթալ, Պետք է այրվել ու սիրել Եվ աննկուն համբերել, Պետք է անվերջ հավատալ… Նա թևերով հրավառ, Նա զորքերով լուսեղեն Գուցե գալիս է արդեն Դեպի երկիրն իմ խավար: Սի՛րտ, հավատա, որ լուսե Վառ է մի նոր Բեթղեհեմ- Գուցե պարզված են արդեն, Բաց են թևերը բոցե… Նա պիտի գա լուսեղեն, Նա պիտի գա հրավառ- Դեպի երկիրն իմ խավար.- Խոր է խորհուրդն ու վսեմ...

  Մարդիկ մտածում են, որ մեռելների հարություն առնելը բոլոր հրաշքներից ամենամեծն է: Սակայն Ագրիպպա արքային դիմելով՝ Պողոս առաքյալն ասաց. <<Ի՞նչ, չհավատալու՞ բան է թվում ձեզ, որ Աստված մեռելներին հարություն է տալիս>> (Գործք.26:8): Վիգլսվորթի սպասավորության մեջ ևս մեռելների հարության տասնչորս դեպք գիտեմ: Երբեմն նա աղոթում էր, բայց ավելի հաճախ Խոսքն էր խոսում: Ահա նկարագրեմ մեռելների հարության երկու դեպք:

Աղոթքի միջոցով մենք երկիր վրա վերապրում ենք երկինքը, իսկ դա մեր կյանքի հրաշքներից մեծագույնն է:    Աղոթքի միջոցով մենք տեսնում ենք մեղավորի փրկությունը, իսկ դա եկեղեցու բոլոր հրաշքներից մեծագույնն է:    Աղոթքի միջոցով մենք Աստծո թագավորությունը հաստատում ենք երկրի վրա, իսկ դա տիեզերքի բոլոր հրաշքներից մեծագույնն է: ***  Միայն Տիրոջ նկատմամբ ունեցած մեր փափագն ու աղոթքն է մեր սրտերում տեղ պատրաստում Աստծո համար: Աստված մեզ հոգևոր պարգևներ կտա այն ժամանակ, երբ տեսնի մեր աղոթքի կյանքը: Մենք միայն այն ժամանակ կարող ենք հասկանալ հոգևոր ճշմարտությունները, երբ աղոթքի միջոցով մտնենք հոգևոր աշխարհի մեջ: -ՍԱԴՀՈՒ ՍՈՒՆԴԱՐ ՍԻՆԳՀ-

Հայտնի է, որ ծովի ձկներն ապրում են աղի ջրում: Բայց ձկները աղիություն չեն տալիս այն ջրին, որի մեջ եփվում են: Այդպես է նաև մեր՝ քրիստոնյաներիս դեպքում: Թեև ապրում ենք աշխարհում, բայց աշխարհը չունենք մեր սրտերում: Աղոթքի կյանք վարող մարդը թեև ապրում է մեղքով լցված աշխարհում, մեղավոր ցանկություններով լցված մարդկանց կողքին, բայց մեղք չի գործում, որովհետև ազատված է մեղքի իշխանությունից: Սուրբ Հոգու օգնությամբ կարդալու և աղոթելու շնորհիվ է քրիստոնյան անմեղ մնում այս մեղավոր աշխրահում: -ՍԱԴՀՈՒ ՍՈՒՆԴԱՐ ՍԻՆԳՀ-

  Մենք գիտենք, որ Հիսուսը շուտով գալու է, և գիտենք, որ շուտով աշխարհի վերջն է: Սակայն հնարավոր է իմ վերջը այս վայրկյանին է:   Չսպասենք հենց աշխարհի վերջին, արթուն մնանք և մտածենք այս մասին... Ղուկաս 12:15-21 Եբրայեցիս 3:7 Այսօր եթե նրա ձայնը լսեք...

Եփրեմ Ասորի  Ծնվել է, հավանաբար, չորրորդ դարի սկզբներին, Մծբինում` Միջագետքի հյուսիս-արևելյան մասի գլխավոր քաղաքում  կամ նրա մերձակայքում: Աղոթք Ա Տե՛ս, Տե՛ր, իմ տառապանքները և բազմամեղ հոգուս ցավերը, դարձի՛ր, ների՛ր և դեպի Քե՛զ առաջնորդիր, ինչպես որ ասացիր. «Դարձե՛ք դեպի Ինձ, և Ես կդառնամ դեպի ձեզ»:

Հիսուս Քրիստոս ասաց.  «Ահա իշխանությունը տվի ձեզ, կոխել օձերի եւ կարիճների վրա եւ թշնամու բոլոր զորության վրա, եւ ձեզ ոչինչ չի վնասի։ Սակայն նրա համար մի ուրախանաք՝ որ ոգիները ձեզ հնազանդում են, բայց առավել ուրախացեք, որ ձեր անունները գրված են երկնքում։» Ղուկաս 10:19,20     Սիրելի ընթերցողներ, նախորդ նյութերում դուք տեղեկացաք սատանայի ծրագրերի (որ այս ժամանակների հետ համապատասխանում է ) և նրա դիվային ոգիների գործունեությանն ու ներգործությանը: Սակայն Տեր Հիսուս Քրիստոս մեզ ազատեց այս ամենից: Ով որ Քրիստոսին ընդունել է նա ազատ է:

(Զգուշացման համար) Ո՛վ մարդկություն, մեր հոգիների թշնամին՝ սատանան ծիծաղում է մեզ վրա՝ հաջողացնելով իր նպատակները: Ներքևում տեղադրված տեսանյութը հեքիաթ չի: Սատանան շատերին է խաբում ու գցում այս աշխարհի հոգսերի և այլ դատարկ զբաղմունքների մեջ: Եկեք ավելի զգույշ ու զգոն լինենք, որպեսզի չկորսվենք:  Ա նկեղծորեն այս խոսքը կատարե՛ք.  Փորձեցէ՛ք դուք ձեզ՝ թէ հաւատքին մէ՛ջն էք. քննեցէ՛ք դուք ձեզ...։ (Բ Կորնթ. 13:5): Սկսեք հենց ձեզնից, ինչո՞վ եք զբաղվում ամբողջ օրը... Լա՛վ քննեցեք: Սատանան շատ հնարքներ է հնարում մեզ վերացնելու համար, նա նաև կուրացրել է անհավատներին ( Բ Կորնթ. 4:4 ): Սակայն Աստված միշտ զգուշացնում է: Մի գուցե այս պահին էլ՝ Աստված քե՛զ է զգուշացնում, քանզի գրված է.

Վոլտեր, հայտնի ծաղրող <<Սարսափելի վախճան ունեցավ նա: Անգամ եթե ողջ Եվրոպայի փողերն էլ տային, չէի ցանկանա տեսնել անհավատի մահը. նա ամբողջ գիշեր թողություն էր աղերսում>>,- պատմում է բուժքույրը: *** Դավիթ Խյում, աթեիստ Աղաղակում էր. <<Ես բոցերի մեջ եմ>>: Նրա հուսալքությունն անտանելի էր: *** Թոմաս Հոբս <<Ես կանգնած եմ խավարն ընկնելու սարսափելի թռիչքի առաջ>>: *** Լենին Մահացավ մթագնած ուղեղով: Նա ներողություն էր խնդրում իր մեղքերի համար անգամ սեղաններից ու աթոռներից: *** Չերչիլ <<Ի՜նչ անխելք եմ եղել>>: *** Նապոլեոն կայսր Նրան բուժող բժիշկը գրել է. <<Կայսրը մեռավ մենակության մեջ և բոլորից լքված: Նրա մահվան պայքարը սարսափելի էր>>: Բարի լուր

<< Աստուած Հոգի է, եւ նրա երկրպագուները պէտք է հոգով եւ ճշմարտութեամբ երկրպագեն>>։ Հովհան. 4:24 Այս նկարները մարդկանց պատկերացումներից ստեղծված պատկերներ են, որոնք մարդիկ համարում են Հիսուսի նկարը:

Եվ Հոգին և հարսն ասում են.  "Եկ". և լսողն ասե. "Եկ"...  Հայտնություն 22:17

Եվ մինչ Պողոսը խոսում էր արդարության, ժուժկալության եւ գալիք դատաստանի մասին, Ֆելիքսը, զարհուրած, ասաց. «Դու առայժմ գնա՛. երբ ժամանակ ունենամ, քեզ կկանչեմ»։ (Գործք առ. 24:25)    Ամեն ոք չէ, որ ցանկանում է լսել արդարության և ժուժկալության, առավել ևս՝ գալիք դատաստանի մասին: Մարդիկ վախենում են իրենց խիղճն արթանացնել, վախենում են անցյալի մեղքերը հիշել: Սակայն մոռանում են, որ բոլոր անարդարների համար Աստծո գալիք դատաստանը պատժի միջոց է լինելու:

Սիրելի ընթերցողներ, այս ժամանակներին նայելով և Հիսուսի Խոսքի հետ համեմատելով հասկանում ենք , որ «Մոտ է արդեն, դռներին է» (Մարկոս 13:29): Շատերը ասում են, աշխարհի վերջ չի լինի, սակայն ուշադրություն դարձնենք Աստվածաշունչի խոսքերին, որ կատարյալ ճշմարտությունն է, և կատարվել է նրանում գրված մարգարեություններից շատ-շատերը: Սուրբ Գրիքը՝ Աստվածաշունչը մեզ տեղեկացնում է այն մասին, որ վերջին ժամանակները պիտի նմանվի Նոյի օրերին:

«Աստծուց մի գողացիր ժամանակը»,- ինձ ասաց մայրիկս: Նա դրանով ցանկանում էր ասել. որ ես անիմաստ ու անտեղի ժամանակ չանցկացնեմ: Այն ժամանակ ես չէի հասկանում մայրիկիս ասածը: Ես գիտեի, որ գողանալ կարելի է խնձոր կամ տանձ, բայց որն է ժամանակը գողանալ, չէի իմանում: Ուշադրություն դարձրեք այս նկարին:  Ծիծաղելի է, այդպես չէ՞: Զանգը չի կարող դաշտում թռչել: Բայց գրող՝ Յոհան Վ. Գյոթեն և նկարիչ՝ Լյուդվիգ Ռիխտերը, այս նկարում ներկայացրել են զանգը որպես խղճի խայթ, որը հետապնդում է եկեղեցի գնալ չցանկացող երեխային: Մենք պետք է միշտ պատրաստ լինենք Աստծո Խոսքը լսելու և Նրան ծառայելու համար, քանի որ մեր ժամանակը Աստծո ձեռքում է:

Մենք ժամանակի մեջ ենք, և մեզ ժամանակ է տրված: Այդ մասին վկայում և ասում է հենց մեր սիրտը: Խնդրում եմ, այս պահին ձեռքդ դիր սրտիդ. այն բաբախում է, և նայիր ժամանակին, այն գնում է: Երբ սիրտդ կանգնեց՝ քո ժամանակը վերջացավ, այլևս ժամանակ չունես:     Երբ մարդը ծնվում է, նրա համար սկսվում է ժամանակը, սակայն ինչի՞ համար, ապրելու և ստեղծելո՞ւ, չէ՞ որ ոչինչ չենք տանելու մեզ հետ, ապա ինչո՞ւ ենք մենք ապրում: Այս հարցը շատերին է անհանգստացրել:

Աբորիգեններ     Նավաբեկությունից հետո մի եվրոպացի հայտնվեց Խաղաղ օվկիանոսի հարավային մասի կղզիներից մեկում:      Այդ կղզում բնակվում էին աբորիգենները, որոնք խելացի էին, հյուրընկալ, բացի դրանից, ընդունել էին քրիստոնեությունը: Երեկոյան աբորիգենների առաջնորդը նավաբեկությունից փրկված մարդուն ընթրիքի հրավիրեց իր խրճիթ, և ուտելիքի շուրջը նրանք սկսեցին զրուցել քաղաքակրթության օգուտի մասին:

Բարի լուր ամսաթերթից

Սիրելի ընթերցողներ, շատերս մտածում ենք, որ այս ժամանակակից մողոքի պատմությունը մեզ չի վերաբերվում, սակայն Աստված խոսում է մեր սրտերի հետ, և Նա տեսնում է թե ինչ ենք մտածում: Նա քննում է մեզ ու հայտնի ենք Նրան: Նա է գործում, և առանց Նրա հրամանի ոչինչ չի կարող լինել (Ողբ Երեմյա 3:37): Կարծում եմ հասկացաք, թե ինչը ինկատի ունենք: Աստված տեսնում է, թե մարդը ոն՞ց է վերաբերվում այս հարցին: Տերը կամեցավ, որ մենք ծնվենք ու ապրենք, սակայն մենք չենք ուզում, որ...  շարունակությունը

Թեև Աստված մահվան սպառնալիքով արգելել էր երեխաներին զոհաբերելը, սակայն Աստծո ժողովուրդը, այնուամենայնիվ, շարունակում էր պաշտամունք մատուցել Մողոքին։ Մողոքը հսկայական քարե արձան էր` ցլի մեծ գլխով և առաջ պարզված պղնձե շիկացած մարդկային ձեռքերով... շարունակությունը

22 Եւ Յիսուս շրջում էր քաղաքներով ու գիւղերով եւ ուսուցանում էր: Երբ ճանապարհ էր ընկել դէպի Երուսաղէմ, 23 մէկը նրան ասաց. <<Տէ՛ր, սակաւաթի՞ւ են նրանք, որ փրկուելու են>>:  24 Եւ նա նրանց ասաց. <<Ջանացէ՛ք մտնել նեղ դռնով. ասում եմ ձեզ, որ շատերը կ՚ուզենան մտնել, բայց չեն կարողանայ: 25 Այն բանից յետոյ, երբ տանտէրը մտնի եւ դուռը փակի, դուք, դրսում կանգնած, կը սկսէք դուռը բախել եւ ասել. <<Տէ՛ր, տէ՛ր, բա՛ց մեզ համար>>. իսկ նա պատասխանելով կ՚ասի ձեզ. <<Չգիտեմ, թէ որտեղից էք>>:  26 Այն ժամանակ կը սկսէք ասել. <<Մենք քո առաջ կերանք եւ խմեցինք, եւ դու հրապարակներում ուսուցանեցիր>>:  27 Եւ տանտէրը կ՚ասի. <<Ասում եմ՝ ձեզ չգիտեմ, թէ որտեղից էք. հեռացէ՛ք ինձնից դուք՝ բոլոր անիրաւ մշակներդ>>:  28 Այնտեղ կը լինի լաց եւ ատամների կրճտում...>>

Եթե մի նշանավոր մարդ մի բան է գնում, անմիջապես բոլոր հեռուստաալիքներով հայտնում են նման անիմաստ լուրը, որը ոչ մի արժեք չի ներկայացնում: Մարդիկ աշխատում են տեղյակ լինել քաղաքականության և հանցագործությունների մասին եղած բոլոր լուրերին, սակայն. ոչ մեկը հետամուտ չէ Աստծո հետ խաղաղություն ձեռք բերելուն և Հիսուս Քրիստոսի փրկությունը ժառանգելուն, քանի որ դա է ամենից կարևորը ամբողջ մարդկության համար:     Մի հետաձգիր փրկությունդ: Դու ևս մի օր Աստծուն պիտի հանդիպես հավիտենության մեջ: Անտարբեր չլինենք մեր փրկության նկատմամբ, և հիշենք առջևում դատաստանն է: Պատրա՞ստ ես:

Մոտավորապես հարյուր տարի առաջ մի հայտնի մտավորական այպես խոսեց Աստծո և հավատի մասին. «Մարդը կույր ու անհոգ է աներևույթի հանդեպ: Նա նույնիսկ չի գիտակցում, որ իր մարմինն ապականացու է: Մարդ էակը ոչ մի խրատ չի ընդունում»:    Աստված սա գիտի և դեղատոմս ունի պատրաստած,

Քննեցէ՛ք Գրքերը , քանի որ կարծում էք , թէ նրանցով յաւիտենական կեանք կ՚ունենաք : Բայց այդ Գրքերն իսկ վկայում են իմ մասին , որովհետեւ դուք կարծում էք , թէ յաւիտենական կեանք ունէք : Եւ դուք չէք կամենում դէպի ինձ գալ , որպէսզի կեանք ունենաք: (Հովհ. 5:39-40)      Անգլիացի մի քարոզիչ Հոլանդիայում քարոզելիս հետևյալն ասաց. <<Ենթադրենք, թե կամենում եմ որևէ քաղաք գնալ, բայց ճանապարհը չգիտեմ: Ցուցանակի վրա կարդում եմ այդ քաղաքի անունը, սակայն դա չի նշանակում, թե արդեն տեղ հասա: Դեռ անհրաժեշտ է ընթանալ նշված ուղղությամբ>>:

29 <<Այդ օրերի նեղութիւնից անմիջապէս յետոյ, արեգակը պիտի խաւարի, եւ լուսինը իր լոյսը չպիտի տայ, եւ աստղերը երկնքից պիտի ընկնեն, ու երկնքի զօրութիւններ պիտի շարժուեն: 30 Եւ ապա երկնքի վրայ մարդու Որդու նշանը պիտի երեւայ, ու այդ ժամանակ երկրի բոլոր ազգերը լացուկոծ պիտի անեն եւ պիտի տեսնեն մարդու Որդուն, որ գալիս է երկնքի ամպերի վրայով՝ զօրութեամբ եւ բազում փառքով: 31 Եւ նա պիտի ուղարկի իր հրեշտակներին մեծ շեփորով, ու պիտի հաւաքեն նրա ընտրեալներին չորս կողմերից՝ երկնքի ծագերից մինչեւ միւս ծագերը>>:  32 <<Թզենո՛ւց սովորեցէք առակը. որովհետեւ, երբ նրա ոստերը կակղեն, եւ տերեւը ցցուի, կ՚իմանաք, որ ամառը մօտ է: 33 Նոյնպէս եւ դուք՝ երբ այս բոլորը տեսնէք, իմացէ՛ք, թէ մօտ է Նա, դռների առաջ: 34 Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ այս սերունդը չպիտի անցնի, մինչեւ որ այս ամէնը կատարուի: 35 Երկինք եւ երկիր պիտի անցնեն, բայց իմ խօսքերը չպիտի անցնեն>>:  36 <<Բայց այդ օրուայ եւ ժամուայ մասին ոչ ոք չգիտէ. ո՛չ երկնքի հրեշտակները եւ ո՛չ էլ Որդին, այլ՝ միայն Հայրը: 37 Եւ

Այսօր շատերն են դժգոհում միապաղաղ և հոգնեցուցիչ կյանքից, ասելով. «Սա կյանք չէ»:     Նմանները ամեն ինչից և ամենուր դժգոհ են թե՛ աշխատանքից, թե՛ ընտանիքում, և թե՛ շրջապատից: Այդ իսկ պատճառով էլ չորս բոլորից դժգոհություններ ենք լսում:    Հարգելի՛ ընթերցող, գուցե դու էլ ես դժգոհ, մտածում ես, որ այս կյանքը ապրելու կյանք չէ. գուցե ճի՞շտ ես:    Իսկ ինչպե՞ս բարելավել կյանքը: Ահա՛ Աստվածաշունչը տալիս է այդ հարցի պատասխանը`

Մեծ տոնի վերջին օրը Հիսուս կանգնած էր և աղաղակում էր` ասելով. «Եթե մեկը ծարավ է, թող ինձ մոտ գա և խմի» (Հովհ. 7:37): Շուրջ 2000 տարի առաջ ասված Հիսուսի խոսքերն այսօր ևս կենսական են ծարավ սիրտ ունեցողի համար. ով հագեցնող աղբյուր չի գտել և չի էլ կարող գտնել այս աշխարհում:

Հավատա թե` չհավատա, միևնույն է մարդն ամբողջովին կախված է Աստծուց` իրեն Արարողից: Ցավոք այսօր Աստված շատ քիչ է հետաքրքրում մարդկանց: «Աստված չկա» -ասում են շատերը, և իրենց հետ պատահող դժբախտությունները համարում են «Մարդկային ձախորդություն»:

Սիրելիներս, ձեր կարծիքով արդյոք այս ժամանակներում չե՞նք ապրում, ու գնալով ավելի է նմանվում: 2 Տիմոթեոս 3 1 Սա գիտացիր, որ յետի օրերում չար ժամանակներ կգան։  2 Որովհետեւ մարդիկ կլինեն ինքնասեր, արծաթասեր, ամբարտավան, հպարտ, հայհոյիչ, ծնողների անհնազանդ, ապերախտ, անսուրբ,  3 Անգութ, անհաշտ, բանսարկու, անժուժկալ, դաժան, անբարեսեր,  4 Մատնիչ, հանդուգն, գոռոզ, ավելի ցանկասեր քան թե աստվածասեր։  5 Որ աստուածպաշտության կերպարանքն ունեն, բայց նրա զորությունն ուրացած են. նրանցից էլ ետ քաշուիր։     Բայց ուշադիր լինենք «Վերջին» բառին: Սա վկայում է, որ մենք վերջին ժամանակներում ենք ապրում:

Մարդու սրտում տեղ կա ամեն տեսակ ցանկությունների, ծրագրերի ու հաճույքների համար: Անգամ մեղքն է տեղ գտել այնտեղ: Սակայն Հիսուս Քրիստոսի համար տեղ չկա: Իսկ Նա քո սրտի դուռն է բախում: Մի՞թե Նա այս տարի էլ սրտիդ դուռը փակ պիտի տեսնի:

Փրկվելը շատ հեշտ է: Աստված Իր ձրի շնորհով փրկություն է տվել բոլորիս` Տեր Հիսուս Քրիստոսի միջոցով: Աստծո կողմից ամեն բան կատարվել է` մեղավորին Իր հետ հաշտեցնելու և նրան խաղաղություն ու ներում շնորհելու համար:

Գալիք աշխարհի մեջ կա երկու վիճակ` անիծյալ և օրհնյալ: Երկուսն էլ հավիտենական են: Մենք բոլորս, առանց բացառության, հավիտենության ճանապարհին ենք: Եվ եթե միայն մեկ երանելի վիճակ լիներ մահվանից հետո, ապա ապագայի մասին մտահոգվելու կարիք չէր լինի:

Երեկոյան Կանադայի մի ֆերմեր, ձի նստած, դաշտավայրով տուն էր վերադառնում: Ձյունը ծածկել էր չորս կողմը: Երկինքը պատված էր ամպերով: Եվ հանկարծ... ( շարունակությունը)

1982թ. հուլիսին հայտնի օրաթերթերից մեկում լույս տեսավ` «Թոռնիկը շանթահար` տատիկի գերեզմանի մոտ» հոդվածը:    91 տարեկան կնոջ դագաղի վրա վերապատվելի Ե. Հյուիթը քարոզ էր ասում. «Ոչ ոք չգիտի, թե երբ է գալու իր վախճանը»: Ճիշտ այդ պահին կայծակը շանթահար արեց մեռնողի 27 տարեկան թոռանը, իսկ մյուս թոռնիկին, որը 5 տարեկան էր, և գերեզման փորողին փոխադրեցին հիվանդանոց` ստացած այրվածքների պատճառով: Մկին դեռ չէին հասցրել հողին հանձնել, երբ մահացավ մյուսը:

Դագաղը պատած էր բազմապիսի ծաղիկներով: Մտերիմները եկել էին հրաժեշտ տալու իրենց մարզիկ ընկերոջը: Շատ անսպասելի էր նրա մահը:     Մի օր նրա շունը, կատաղության նոպայով բռնված, հարձակվել էր նրա կնոջ ու զավակի վրա... (շարունակությունը)

19-րդ դարի գերմանացի մի պատմաբան այսպես է գրել Սուրբ Գրքի մասին. <<Սուրբ Գիրքը գրքերի գիրքն է, հավիտենական կյանքի աղբյուր, աղբյուրն ուժի ու մխիթարության` այս երկիր բոլոր անբախտների ու նեղյալների համար, այն պատսպարանն ու զենքն է մաքրության: Բայց և դատապարտության գիրք է բոլոր նրանց համար, ովքեր շարունակում են մեղքի մեջ ապրել: Գիրք է, որին հավասարը չկա, գիրք, որի բովանդակությունը հոգիդ է խոցում` ինչպես աչքերն Աստծո: Նրա ճշմարտությունը գերազանցում է օրենքի բոլոր գրքերին, անբաղդատելիորեն գեղեցիկ է աշխարհի բոլոր բանաստեղծություններից: Այն նման է մայրական սիրո, որը հասնում է սրտիդ և խորունկ է այնքան, որ ամենից իմաստունն անգամ չի կարող սպառել: Այն պիտանի է տգետին և ուսյալին, քաջալերում է և մաքրում: Արևից զորավոր մի երկնային լույս է այն, հավիտենական հոգու շունչն է, որ կարոտի ուրախությունն է արթնացնում: Այն խոսք է, որ և' կապում է, և' քանդում, և' սպանում է, և' կենդանացնում>>:

Արձակուրդն Անգլիայում անցկացնելուց հետո միսիոները վերադարձավ Բիրմա` հետը բերելով պղնձե մի շան արձանիկ: Այն տեղադրեց տան առջև` երևացող մի տեղում: Շուտով արձանը գրավեց հարևանների ուշադրությունը: Նրանք չէին կարողանում կռահել արձանը դռան մոտ տեղադրելու իմաստը: Ուստի, մի օր այդ մասին հարցրեցին տանտիրոջը: Վերջինս պատասխանեց, որ ինքը մենակ է և... շարունակություն

Այսօր մարդն ունի Սուրբ Գիրքը կարդալու մեծ ընտրություն, մանավանդ, քրիստոնյա երկրներում. գոհացնող թարգմանություն, լեզուների բազմազանություն:     Սակայն, շուրջ 1000 տարի առաջ, Սուրբ Գիրքը կարդալը մենաշնորհ էր համարվում. կարող էին կարդալ միայն նրանք, ովքեր տիրապետում էին հին լեզուներին: Մեծ անհրաժեշտություն կար Սուրբ Գիրքը թարգմանել բոլորին մատչելի լեզվով:     Շատ ծանր ու դժվարին է եղել առաջին բարեփոխիչների ուղին. բանտարկություն, վտարում, նույնիսկ` մահապատիժ: Եվ սակայն, նրանք հավատով դիմակայել են հոգևորականության ճնշմանն ու դիմադրությանը` հանդուրժելով ամեն մի նախատինք:          14-րդ դարի անգլիացի բարեփոխիչներից մեկը մի քանի ամսում լատիներենից անգլերենի թարգմանեց Սուրբ Գիրքը: Այս բանի համար, ինչպես նաև կղերականների վարքն ու բարոյական վիճակը քննադատելու համար, հոգևորականները նրան ամբաստանեցին` սխալ մեկնելով <<Մատթ. 7:6>> արտահայտությունը: Նրան մինջև անգամ մահով սպառնացին:     Կրկին ու կրկին գոհություն հայտնենք Աստծուն, որ մենք կարող ենք Իր Խոսքը կարդալ մեր լեզվով, ցանկացած

1981 թվին Բոննում մոտ 300 000 մարդ էր հավաքվել` խաղաղության համար ցույց կատարելու:    Մեկ բան հաստատ է, որ մարդու սրտում միշտ էլ կա խաղաղության փափագը: Անցիալ դարում երկու աշխարհացունց պատերազմենր եղան. տերությունների, անհատ մարդկանց կամայականությունների զոհը դարձան միլիոնավոր անմեղ մարդիկ: Մի ± թե այդպես էլ խաղաղություն չի հաստատվելու ազգերի միջև, հարց որ շատերին է մտահոգում:     Փա'ռք Աստծո, այդ հարցին դրական պատասխան կա: Հիսուս Քրիստոսի աշխարհ գալն արդեն իսկ մեսիական խաղաղության` հազարամյա թագավորության հիմքը դրեց: Իսկ ի ± նչ ասել միջանկյալ ժամանակահատվածի մասին: Այս հարցի պատասխանը կգտնեք, երբ հավատալով Հիսուսին և խոստովանելով մեր մեղքերը` << Հաւատով արդարացուած , խաղաղութիւն ունենանք Աստծու հետ մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսով >> (Հռոմ. 5:1):